Diqqətsiz sifəti, əsasən bir insanın düşüncə və hərəkətlərinin səthi, qeyri-ciddi və planlaşdırılmamış olmasını ifadə edir. Bu, sadəcə "huşsuz" olmaqdan daha geniş bir məfhumdur. Diqqətsiz insan həm fiziki, həm də zehni cəhətdən diqqətini cəmləşdirmək qabiliyyətində çatışmazlıq göstərə bilər.
Birinci mənası, yuxarıda da qeyd edildiyi kimi, diqqətin cəmləşdirilə bilməməsini, fikrin daim bir yerdən bir yerə qaçıb getməsini, ətrafdakıların və ya işlərin fərqinə varmamağı əhatə edir. Belə insanlar tez-tez səhv edə, özlərinə tapşırılan işləri düzgün yerinə yetirə bilməz və ya ətrafdakıların sözlərinə, təlimatlarına qulaq asmağa meyilli deyillər. Məsələn, "diqqətsiz şagird" ifadəsi, dərsdə yuxulamaq, tapşırıqları yerinə yetirməmək, müəllimin izah etdiklərini qavramamaq kimi halları əks etdirir.
İkinci mənası isə işə qeyri-ciddi yanaşmanı vurğulayır. Diqqətsiz insan, işinin yaxşı və səliqəli olmasına önəm vermir, detallara diqqət yetirmir, tələsik və səthi işləyir. Bu, işin keyfiyyətinə mənfi təsir edir və nəticələrin qeyri-kafi olmasına gətirib çıxarır. Məsələn, "diqqətsiz adam" ifadəsi işində səhlənkarlığı, nəticəyə biganəliyi ifadə edə bilər. Bu insan, işini başa çatdırmaq üçün lazımi səyləri göstərmir, lazımi tədbirləri görmür və buna görə də istənilən nəticə əldə edə bilmir.
Ümumiyyətlə, "diqqətsiz" sifəti insanın həm özünə, həm də ətrafına qarşı məsuliyyətsizliyini, ciddiyyətsizliyini və qeyri-ixtiyari hərəkətlərə meyilliliyini ifadə edən bir söz olaraq qəbul edilə bilər. Bu, sadəcə bir xarakter xüsusiyyəti deyil, həm də diqqət əksikliyi və ya başqa bir nevroloji problemin əlaməti ola bilər.