Dilara (farsca mənşəli) sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənaya malikdir. Əsasən, klassik ədəbiyyatımızda şairə, gözəl, dilbər, ürəkaçan və könülaçan xanımlar üçün istifadə olunan bir epitetdir. Yəni, sözün mahiyyəti gözəllik və cazibədən kənara çıxaraq, sözün əsl sahibinin daxili və xarici gözəlliklərinin vəhdətini ifadə edir.
Daha dəqiq desək, "Dilara" sadəcə gözəl bir qadını deyil, həm də ruhu və qəlbi gözəl, insanları valeh edən, özünəməxsus cazibəsi olan bir qadını təsvir edir. Bu, sadəcə fiziki gözəllikdən daha çox, bir insanın daxili aləminin də gözəl və cəlbedici olmasını bildirir. Ona görə də "Dilara" adı olan bir qadın klassik şeirlərdə sözün əsl mənasında "ideal sevgili" kimi təsvir olunur.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "Dilara" sözünün "dil" və "ara" sözlərindən təşkil olunduğu fikri irəli sürülür. Bu baxımdan, sözün mənası "dil açan", "söhbət açan", "sözləri şirindil olan" kimi mənalar da daşıya bilər. Bu, qadının zəkası və danışıq qabiliyyətinə də işarə edir.
Nəticə olaraq, "Dilara" adı sadəcə bir ad deyil, klassik ədəbiyyatımızın zəngin mədəniyyətinin bir parçasıdır. Bu ad, gözəllik, cazibə, zəka və ruhani gözəlliyin vəhdətini əks etdirərək, ədəbiyyatımızda özünəməxsus yer tutur.