Dinib-danışmaq sözü Azərbaycan dilində iki əsas mənada işlənir. Əsasən, sükut etmək, danışmamaq mənasında istifadə olunur. Birinci mənası, "dinmək" sözünün 1-ci mənası ilə bağlıdır; yəni, səssiz qalmaq, heç nə deməmək, dincəlmək, sakit olmaq deməkdir. Bu mənada, dinib-danışmaq sözü, ətrafdakı səsləri eşitmək üçün sakit olmaq, danışmamaq deyil, daha çox bir vəziyyət, bir hal, hiss ifadə edir. Sükutun, sakitliyin bir ifadəsidir.
Misal olaraq verilən "Zınqırovlu faytonda heç kəs dinib-danışmırdı…" cümləsində, sözün bu mənası daha aydın görünür. Sərnişinlər sadəcə danışmayıblar, onların düşüncələrində, duyğularında da bir sakitlik, bir sükunət var. Başqa sözlə, dinib-danışmamaq yalnız səssiz qalmaq deyil, ətrafa və öz daxilinə yönəlmiş bir səssizlik vəziyyətidir.
İkinci məna isə, daha az işlənən, lakin mümkün olan bir məna olaraq, sözün tərkib hissələrinin ayrıca mənalarının birləşməsindən yaranır: "Dinmək" (qulaq asmaq) və "danışmaq" (söhbət etmək). Bu mənada dinib-danışmaq, əvvəl diqqətlə qulaq asmaq, sonra öz fikirlərini ifadə etmək demək ola bilər. Lakin, bu mənada, sözün işlənmə tezliyi çox azdır və əsasən birinci mənada işlənir.
Ümumi olaraq, "dinib-danışmaq" sözü Azərbaycan dilinin zənginliyini göstərən, dərin mənalar ehtiva edən bir ifadədir. Sadəcə səssizliyi deyil, bir vəziyyəti, bir halı, hətta bir duyğunu ifadə edə bilər. Sözün istifadə edildiyi kontekstdən asılı olaraq, mənası dəqiqləşdirilir.