Dinsiz sözü Azərbaycan dilində iki mənada işlənir: sifət və isim kimi.
Sifət mənasında "dinsiz" heç bir dinə inanmayan, ateist olan şəxsi ifadə edir. Bu, insanın öz inanclarını və əqidələrini seçmə azadlığı ilə sıx bağlıdır. Dinsiz bir insan, mövcud olan dinlərin heç birinə inanmadığı kimi, həmçinin tanrı, ilahi varlıq və ya üstün bir qüvvəyə inanmaya bilər. Bu mövqe, əsasən, rasionalizm, elmi düşüncə və ya fəlsəfi baxışlardan qaynaqlana bilər. Dinsizliyin müxtəlif səviyyələri və formaları mövcuddur: bəziləri hər hansı bir dini sistemə qarşı aktiv mübarizə apararkən, bəziləri sadəcə dinə laqeyd yanaşırlar. Həmçinin, dinsizliyin konkret bir dünya görüşü olaraq deyil, sadəcə olaraq hər hansı bir təşkil olunmuş dinə bağlı olmamanın ifadəsi kimi də qəbul edilməsi mümkündür.
İsim mənasında isə "dinsiz" sözü, adətən, heç bir dinə inanmayan şəxsi bildirir. Yəni, bu halda "dinsiz" sözü bir ad, bir qrup insanı və ya bir anlayışı ifadə edir. Bu mənada istifadə zamanı, söhbət konkret bir insandan gedə bilər, eləcə də ümumi bir təsnifatı ifadə edə bilər. Məsələn, "O, dinsiz idi" cümləsində konkret bir insan haqqında danışılır, halbuki "Dinsizlərin sayı artmaqdadır" cümləsində isə ümumiləşdirilmiş bir qrup haqqında söhbət gedir.
Şeyx Sənanın misalında isə "Dinsiz olmaq da bir təriqətdir" ifadəsi, dinsizliyin özünəməxsus bir dünya görüşü, həyat tərzi və ya fəlsəfi mövqe olduğunu vurğulayır. Bu, dinsizliyin sadəcə bir inancsızlıqdan daha artıq bir şey olduğunu, həmçinin öz prinsipləri və dəyərləri olan bir sistem olaraq qəbul edilə biləcəyini göstərir. Bu, dinin qəbul edilməsində olduğu kimi, dinsizliyin də fərdi və müxtəlif şəkildə təzahür edə biləcəyinin bir nümunəsidir.