Gözübağlıcalıq, özünü aldatma, həqiqəti görməmək və ya görməzdən gəlmək, həqiqətdən qaçıb qaranlıqda qalmaq halını ifadə edən bir anlayışdır. Sadəcə "gözü bağlı olmaq"dan fərqli olaraq, gözübağlıcalıq daha çox bilinçli və ya qeyri-bilinçli bir şəkildə gerçəkliyi qəbul etməməyi, istənilən həqiqətləri qəbul etməkdən qaçmağı əhatə edir.
Bu vəziyyət fərqli səbəblərdən yarana bilər. Məsələn, insan öz səhvlərini, çatışmazlıqlarını və ya pis vərdişlərini qəbul etməkdən qorxduğu üçün özünü aldada bilər. Həmçinin, ağır gerçəkliklərlə üz-üzə gəlməmək üçün, psixoloji müdafiə mexanizmi olaraq gözünü yumub həqiqəti görməməyi seçə bilər. Xəyallar aləmində yaşamaq, real problemlərdən qaçmaq, optimist və ya pessimist olmaq kimi hallar da gözübağlıcalığın müxtəlif təzahürləri ola bilər.
Gözübağlıcalıq, həm fərdi, həm də sosial səviyyədə ciddi nəticələrə səbəb ola bilər. Fərdi səviyyədə, özünü aldadan insan öz həyatında irəliləyə bilməz, problemlərini həll edə bilməz və şəxsi inkişafdan geri qala bilər. Sosial səviyyədə isə, gözünü həqiqətə yummuş insanlar ədalətsizliyi, korrupsiyanı və digər mənfi halları görərək onlara qarşı mübarizə aparmaq əvəzinə, susmaq və ya bu hallara uyğunlaşmaq yolunu seçə bilər, bu da cəmiyyətin sağlam inkişafına mane olur.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, gözübağlıcalıq həmişə mənfi deyil. Bəzi hallarda, müvəqqəti olaraq özümüzü müəyyən problemlərdən qorumaq üçün, ümidi qorumaq üçün və ya motivasiyamızı qorumaq üçün müəyyən dərəcədə gözümüzü yummaq faydalı ola bilər. Lakin, bu, uzun müddət davam etməməli və həqiqətlə üz-üzə gəlməkdən qaçmaq üsuluna çevrilməməlidir. Sağlam bir həyat üçün, gerçəkliyi qəbul etmək və onunla mübarizə aparmaq vacibdir.