Gülçöhrə (fars. گُل چهره) sözü, Azərbaycan dilində fars mənşəli olub, "gülüzlü", "gülü simalı", "gül kimi üzlü" mənasını verir. Sadəcə "gözəl" mənası ilə kifayətlənməkdənsə, Gülçöhrə sözü konkret olaraq üzün gözəlliyini, gülün incəliyi və rəngarəngliyi ilə müqayisə edərək daha poetik və təsviri bir ifadədir. Bu, sadəcə gözəl bir insanı deyil, həm də onun xarici görünüşünün xüsusi bir zərifliyi və cazibədarlığı olduğunu vurğulayır.
Füzuli'nin misrasında da görüldüyü kimi, "Gülçöhrə" sözü daha çox ədəbi əsərlərdə, xüsusilə də romantizm və lirik şeirlərdə, sevgiliyə aid olan təriflərdə işlədilir. Bu, sözün klassik ədəbiyyatımızda daşıdığı incəliyi və zənginliyi göstərir. Sözün tərkibindəki "gül" komponenti, təkcə fiziki gözəlliyi deyil, həm də təravət, təmizlik, xeyirxahlıq və xoş ətir kimi müsbət keyfiyyətləri də ifadə edir.
Müasir dövrdə Gülçöhrə adı özünün gözəllik və incəlik çağırışımını qoruyaraq qadın adları arasında seçilən və məşhur adlar sırasına daxildir. Ona görə də "Gülçöhrə" sözü sadəcə bir söz deyil, zəngin mədəni irs və ədəbiyyatımızın poetik varlığıdır.