Hənəkçi sözü Azərbaycan dilində zarafat etməyi sevən, zarafatçı və ya zarafatcıl mənasında işlənir. Lüğətlərdə sadəcə "zarafat sevən" kimi təqdim olunsa da, hənəkçinin mahiyyəti daha çoxdur.
Hənəkçi sadəcə zarafat etməkdən zövq alan deyil, həm də bunu bacarıqla edən, sözün əsl mənasında "zarafat ustası"dır. Onun zarafatları tez-tez ağıllı, kəskin, bəzən isə bir az da sarkastik ola bilər. Hənəkçi sözləri ilə ətrafındakıları güldürməyi, onlarda xoş duyğular yaratmağı bacarır. Bu, sadəcə əylənmək üçün deyil, bəzən də gərginliyi azaltmaq, soyuqluğu qırmaq və ya bir mövzunu yumşaq şəkildə çatdırmaq üçün də istifadə oluna bilər.
Hənəkçinin zarafatları hər zaman yüngül və zərərsiz olmaya bilər. Bəzən uğursuz bir zarafat həm hənəkçinin, həm də ətrafdakıların əhvalını pozabilir. Ancaq həqiqi hənəkçi öz zarafatlarının sərhədlərini bilir və heç vaxt kiminsə hisslərinə qəsdən toxunmaz. Onun məqsədi əylənmək və əyləndirməkdir.
"Hənəkçi oğlan" ifadəsi isə zarafat etməyi sevən, şən və oynaq bir oğlan uşağı təsvir edir. Bu ifadədə uşağın təbiətinin müsbət xüsusiyyətləri vurğulanır. Hənəkçi uşaqlar adətən ətrafındakılar üçün xoş və sevimli olurlar.
Qısaca desək, hənəkçi sadəcə "zarafatçı" deyil, öz zarafatları ilə ətrafına müsbət enerji yaymağı bacaran bir insandır.