Kəkələyə-kəkələyə: Bu zərf, nitqin axıcılığının pozulması, sözlərin tələffüzündə çətinlik çəkməklə müşayiət olunan kəkələmə hərəkətinin təsvirinə xidmət edir. Sadəcə "kəkələyərək" deməkdən fərqli olaraq, "kəkələyə-kəkələyə" ifadəsi kəkələmənin təkrarlanan, qırğın, sərt və qeyri-ixtiyari xarakterini daha canlı və obrazlı şəkildə əks etdirir. Sözlərin tələffüzündəki çətinlik, səsin qırılması, sözlərin uzadılması və ya təkrarlanması kimi kəkələmənin müxtəlif təzahürlərini birlikdə ehtiva edir.
İfadədəki təkrarlanan "kəkələyə" hissəciyi, kəkələmənin davamlılığını, təkrarlanan səyləri və nitqin pozulmasının nə dərəcədə əziyyətli olduğunu vurğulayır. Bu, sadəcə bir dil dolaşması deyil, daha ciddi bir nitq qüsurunun təsviridir. "Dili dolaşa-dolaşa", "çaşa-çaşa", "dili topuq çala-çala" kimi sinonim ifadələr də eyni məna daşısa da, "kəkələyə-kəkələyə" ifadəsi kəkələmənin özünəməxsus xarakterini daha dəqiq və şəffaf şəkildə ifadə edir.
Misal cümlədə olduğu kimi, "Nə kəkələyə-kəkələyə danışırsan?" sualı, söhbətətin qırğın və anlaşıqlı olmaması səbəbindən narazılığı ifadə edir. Bu ifadə həm də söhbətətin əsas mövzusundan daha çox nitq qüsuruna diqqəti yönəltməklə, məlum bir şəxsin nitq xüsusiyyətinə işarə edir. Laçının əmisinin kəkələyərək danışması, hekayənin əsas məzmunu deyil, ancaq obrazın xarakteristikası kimi istifadə olunur. Bu da "kəkələyə-kəkələyə" ifadəsinin həm təsviri, həm də ədəbi imkanlarını göstərir.