Kərəmli sifəti, əsasən, mərhəmətli, lütfkar, insaflı və rəhmli olmaq kimi müsbət xüsusiyyətləri ifadə edir. Bu söz, özündə dərin bir insanlıq duyğusunu, başqalarına qarşı xeyirxah və şəfqətli münasibəti əks etdirir. Kərəmli insan həm maddi, həm də mənəvi yardımda tapılmaqda, ədalətli və qayğıkeş davranmaqda özünü göstərir. Onun hərəkətləri, qərarları və sözləri həmişə ədalət və mərhəmət prinsiplərinə uyğundur.
Lüğətlərdə sadəcə "mərhəmətli" kimi tərcümə olunmasına baxmayaraq, "kərəmli" sözü daha geniş məna daşıyır. Sadəcə rəhm etməkdən kənara çıxaraq, öz ehtiyaclarından, rahatlığından keçərək, başqasına kömək etməyi, onu sevindirməyi, xoşbəxt etməyi özündə ehtiva edir. Bu, həqiqi qəlbdən gələn bir xeyirxahlıqdır, sözlə deyil, əməllə sübut edilən bir xüsusiyyətdir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, kökü "kərəm" sözündən gəldiyini görərik. "Kərəm" özü də səxavət, bol vermə, cömertlik mənasını daşıyır. Beləliklə, "kərəmli" insan həm mərhəmətlidir, həm də səxavətlidir; həm rəhmlidir, həm də cömertdir. O, yalnız üzünü tutana deyil, hər kəsə qarşı xeyirxah və yardımsevərdir.
Misal olaraq şeirdəki "Səni gördüm səxavətli, kərəmli" misrası bu mənanı çox yaxşı əks etdirir. Burada şair görüşdüyü insanın həm səxavətini, həm də kərəmliyini, yəni həm maddi cəhətdən bol verməsini, həm də mərhəmətli olmasını vurğulayır. Bu, kərəmli insanın tam portretini çəkmək üçün əla bir nümunədir.