Kəsicilik – bir sözün özündə də gizli gücü, təsiri, kəskinliyini əks etdirən bir anlayışdır. Əsasən iki əsas mənada istifadə olunur: birbaşa və məcazi.
Birinci mənada, kəsicilik, bir əşyanın, alətin və ya cismin kəsmə qabiliyyətini, itiliyini ifadə edir. Bu, fiziki bir keyfiyyətdir; bir bıçağın, qayçının, ya da hətta kəskin bir daşın nə qədər asanlıqla və effektiv şəkildə kəsə biləcəyini göstərir. Kəsiciliyin dərəcəsi materialın sərtliyindən, üyüdülmə formasından və itiliyindən asılıdır. Müşahidə olunan əlamətlərə dərin kəsik, səliqəli kəsik, minimum qırılma və s. daxildir. Yüksək kəsicilik, alətin uzun müddət kəsmə qabiliyyətini itirmədən işləməsinə də təsir göstərir.
İkinci mənada isə, kəsicilik daha çox məcazi bir məna daşıyır. Bu mənada kəsicilik, nitqin, fikrin, baxışın və ya hər hansı bir təsirin şiddətini, təsir qüvvəsini, dərinliyini bildirir. Kəsici bir söz, insanın ürəyini yaralayan, düşüncələrini dəyişən, hətta həyatını təsir edən bir söz ola bilər. Kəsici bir baxış, səmimiyyətsizliyi, gizli niyyətləri aşkar edə bilər. Beləliklə, bu mənada kəsicilik, əslində "təsir gücü" və "dərinlik" anlayışlarına daha yaxındır. Bir məruzənin kəsiciliyi onun dinləyicilərə təsir etmə qabiliyyətini, bir şerin kəsiciliyi isə oxucuya duyğularını ötürmə qüvvəsini ifadə edir.
Yekun olaraq, kəsicilik həm fiziki dünyanın, həm də mənəvi aləmin bir xüsusiyyətini əks etdirən maraqlı bir söz olaraq qalır. Onun həm əyani, həm də məcazi mənaları bizi ətrafımızdakı dünyanı daha dərin anlamağa səsləyir.