Qabartı sözü Azərbaycan dilində əsasən üç əsas mənada işlənir: qabarıq səth, yüksəklik və ya döyünmə, vurma nəticəsində yaranan şişkinlik.
Birinci mənada qabartı, bir səthin ətrafına nisbətən daha yüksək və qabarıq olmasını ifadə edir. Bu, həm təbii səthlər (məsələn, dağların qabartıları, torpağın qabartıları), həm də süni səthlər (məsələn, bir əsərin qabartılı hissələri, naxışların qabartmaları) üçün istifadə oluna bilər. Bu mənada "qabarıq" sözü ilə sinonimdir və həndəsi formada ifadə olunan hündürlük fərqini vurğulayır. Misal üçün, bir medalın üzərindəki qabartılı təsvir, ya da bir divarın qabartılı bəzəyi bu mənanı mükəmməl əks etdirir.
İkinci mənada qabartı, bir şeyin şişməsini, həcminin artmasını bildirir. Bu mənada, "sulug", "şişkin" kimi sözlərlə sinonim ola bilər. Məsələn, "üzündə qabartı var idi" ifadəsi, üzünün şişdiyini, bəlkə də yaralanma və ya allergiya nəticəsində şişkinliyinin olduğunu göstərir. Bu mənada, qabartı dərinin səthində görünən bir dəyişiklikdir.
Üçüncü mənada isə, qabartı, vurma, döymə nəticəsində yaranan şişkinliyi ifadə edir. Bu, "döyənək" sözü ilə sinonimdir və fiziki təsirin nəticəsini bildirir. Məsələn, "döyüşdən sonra əlində qabartı əmələ gəlmişdi" ifadəsi, döymə nəticəsində əlində şişkinlik yaranmasını təsvir edir. Bu məna daha çox fiziki zorakılıqla əlaqələndirilir.
Beləliklə, qabartı sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir, lakin əsasən qabarıqlıq, şişkinlik və ya döymə nəticəsində yaranan şişkinliyi ifadə edir. Sözün mənasını daha yaxşı başa düşmək üçün istifadə olunduğu cümləyə diqqət yetirmək vacibdir.