Qabırğa (latınca: costa) insan və onurğalı heyvanların döş qəfəsini təşkil edən qövsşəkilli, uzun və nazik sümüklərdir. Onlar arxa tərəfdən onurğa sütununun döş fəqərələri ilə, ön tərəfdən isə döş sümüyü ilə birləşərək, həyati əhəmiyyətli orqanları – ürək və ağciyərləri – xarici təsirlərdən qoruyur, nəfəs alma və vermə prosesində iştirak edir.
İnsanlarda ümumiyyətlə 12 cüt qabırğa olur. Bunlardan yuxarı 7 cüt həqiqi qabırğa adlanır, çünki birbaşa döş sümüyünə qığırdaq vasitəsilə birləşirlər. Növbəti 3 cüt yalançı qabırğa isə qığırdaq vasitəsilə bir-biri ilə və yeddinci qabırğanın qığırdağı vasitəsilə döş sümüyünə birləşir. Sonuncu 2 cüt qabırğa isə üzən qabırğa adlanır, çünki onlar ön tərəfdə heç bir sümüyə birləşmir və sərbəst qalırlar. Bu sərbəst qalan qabırğaların olması insan bədəninin daha çevik olmasına kömək edir.
Qabırğaların forması və ölçüləri fərdi xüsusiyyətlərə, cinsiyyətə, yaşa və hətta fiziki fəaliyyət səviyyəsinə görə dəyişə bilər. Qabırğalar yalnız skeletin tərkib hissəsi kimi deyil, həm də qan yaradılmasında iştirak edən qırmızı sümük iliyinə malikdirlər. Qabırğa sınıqları, qabırğa iltihabı (xondrit) kimi xəstəliklər tibbdə rast gəlinən yayğın problemlərdir və ağrı, nəfəs darlığı kimi simptomlarla özünü göstərə bilər.
Qədim dövrlərdən bəri, qabırğaların mifologiya və ədəbiyyatda da öz əksini tapmışdır. Məsələn, bibləi hekayələrdə Adəmin qabırğasından Həvvanın yaradılması haqqında əfsanə geniş yayılmışdır.