Qalibiyyət (ərəb. قَلَبَ - qələbə çalmaqdan) - Döyüş, müharibə, mübarizə və ya yarışmada əldə edilən üstünlük, müvəffəqiyyət deməkdir. Sadəcə qalib gəlmək deyil, mübarizənin, yarışın nəticəsində əldə edilən tam üstünlük və zəfərdir. Qələbə sözü ilə sinonim olsa da, qalibiyyət daha geniş məna kəsb edir və prosesin özündə əldə edilən üstünlük, məharət və gücün təzahürünü əks etdirir.
Qalibiyyət anlayışı fərqli kontekstlərdə müxtəlif mənalar daşıya bilər. Məsələn, idman yarışlarında qalibiyyət fiziki güc, çeviklik və texniki bacarığın birləşməsinin nəticəsidirsə, intellektual yarışlarda strateji düşünmə, bilik və yaradıcılığın üstünlüyünü əks etdirir. Siyasi mübarizədə qalibiyyət diplomatik bacarıq, ictimai dəstək və siyasi təzyiqin nəticəsi ola bilər. Hətta gündəlik həyatda da kiçik, adi bir çətinliyi dəf etmək də özündə qalibiyyət hissi yarada bilər.
Qalibiyyətin əhəmiyyəti yalnız nəticə ilə deyil, həm də proseslə, mübarizənin özü ilə bağlıdır. Mübarizənin çətinlikləri, maneələr və qalib gəlmək üçün sərf edilən səy qalibiyyətin dadını daha da artırır. Qalibiyyət həm də özünə inamı artırır, yeni hədəflər qoymağa və gələcək uğurlar üçün stimul yaradır. Məğlubiyyətin tam əksidir və insanın potensialının əyani sübutudur.
Tarix boyu qalibiyyətlər mədəniyyətləri formalaşdıran, dövlətlərin yaranmasına və dağılmasına səbəb olan və insanlığın tarixini dəyişən hadisələr olub. Qalibiyyət anlayışı həm də qələbənin ədalətli və ədalətsiz olmasına görə müxtəlif qiymətləndirilə bilər. Ədalətli qalibiyyət ədalət, haqq və düzlüyün qələbəsidirsə, ədalətsiz qalibiyyət isə haqsızlıq və zorakılığın nəticəsi ola bilər. Buna görə də qalibiyyətin mənası yalnız nəticə deyil, həm də o nəticənin necə əldə edilməsiylə də bağlıdır.