Lüteranlıq, XVI əsrdə Martin Lüterin rəhbərliyi altında başlanmış və protestantizmin əsas qollarından biri olan xristian məzhəbidir. Reformasiya hərəkatının mühüm bir tərkib hissəsi olan Lüteranlıq, Katolik Kilsəsindən ayrılaraq özünəməxsus inanc və ayinlər sistemini formalaşdırmışdır. Bu ayrılığın əsas səbəbi, Katolik Kilsəsinin bəzi doktrina və təcrübələrindən, xüsusilə də günahların bağışlanması üçün əfv almanın yalnız kilsə vasitəsilə mümkün olduğunu irəli sürən fikirlərdən narazılıq olmuşdur.
Lüteranlığın əsas prinsiplərindən biri, Müqəddəs Kitabın insanın xilasında yeganə müraciət mənbəyi olmasıdır. Lüter, kilsənin vasitəçiliyinə ehtiyac olmadan insanın Allahla birbaşa əlaqə qura biləcəyini vurğulayırdı. Bu, kilsənin nüfuzunu və gücünü əhəmiyyətli dərəcədə zəiflətmiş, ilahi lütfə olan inancı ön plana çəkmişdir. O, həmçinin bütün insanların Allah qarşısında bərabər olduğunu, xilasın yalnız imana əsaslandığını təbliğ edirdi.
Lüteranlıqda ayinlərin sadəliyi və Müqəddəs Kitaba əsaslanan təlimlər önəmli yer tutur. Müqəddəs Kitabın milli dillərə tərcümə edilməsi və geniş yayılması Lüteranlığın yayılmasında mühüm rol oynamışdır. Lüteran kilsələri öz təşkilat strukturları ilə Katolik Kilsəsindən fərqlənir, daha çox regional və milli xüsusiyyətlər daşıyır.
Bu gün Lüteranlıq dünyanın bir çox ölkəsində geniş yayılmışdır və milyonlarla insan tərəfindən tərəfdar tapmışdır. O, xristianlıq tarixində əhəmiyyətli bir dönüş nöqtəsi olaraq qalmaqdadır və həm dini, həm də siyasi tarixə ciddi təsir göstərmişdir. Lüteranlığın inkişafı və təkamülü zamanla müxtəlif cərəyanlar və fikir ayrılıqlarına səbəb olmuş, lakin əsas prinsiplərini qoruyub saxlamışdır.