Lütfkarlıq, bir insanın başqalarına qarşı göstərdiyi xeyirxahlıq, mehribanlıq, nəzakət və hörmət hisslərinin təzahürüdür. Bu, sadəcə olaraq bir hərəkətdən, bir sözündən və ya bir baxışdan daha çox, daxili bir keyfiyyət, bir xarakter xüsusiyyətidir. Lütfkarlıq, özündə mərhəmət, şövq, qayğı və başqalarının rifahı üçün narahatlığı bir araya gətirir.
Lütfkarlıq, sadəcə iltifat etməkdən və ya mərhəmət göstərməkdən daha geniş bir anlayışdır. Bu, dərin bir empatiya tələb edir; başqalarının duyğularını anlamağı, onların ehtiyaclarına cavab verməyi və onların rahatlığını təmin etməyi əhatə edir. Lütfkar insan, başqalarının problemlərini öz problemi kimi qəbul edir və onlara kömək etmək üçün əlindən gələni edir. Bu, maddi yardımdan tutmuş, sadəcə bir qulaq asmağa və dəstək olmağa qədər müxtəlif formalar ala bilər.
Lütfkarlıq, həm də qarşılıqsız olmağı nəzərdə tutur. Lütfkar insan, öz əməllərindən bir şey gözləmir; o, sadəcə başqalarının xoşbəxtliyini istəyir. Bu, özünü fədakarlıq, səxavət və təvazökarlıq kimi digər müsbət xüsusiyyətlərlə sıx bağlıdır. Lütfkarlıq cəmiyyətin rifahı üçün vacib bir amildir, çünki bu, insanlar arasında əlaqələri gücləndirir və daha ədalətli və harmonik bir dünya qurulmasına kömək edir.
Məsələn, mətnimizdə adı çəkilən Nərgizin qonağa ayrıca otaq verməsi, onu lütfkar bir insan kimi təsvir edir. Bu, sadəcə bir mehmanxana xidməti deyil, ona qarşı göstərilən xüsusi qayğı və hörmətin ifadəsidir. Bu kiçik hərəkət, Nərgizin lütfkarlıq keyfiyyətinin nümunəsidir.