Lütləşmək felinin Azərbaycan dilindəki əsas mənası, bitkilərin, xüsusilə ağacların, yarpaqlarını tökərək çılpaqlaşmasıdır. Bu proses, adətən payız mövsümü ilə əlaqələndirilir və təbiətin dövri olaraq yenidən doğuşuna hazırlıq mərhələsini əks etdirir. Ağaclar lütləşdikdə, onların yaşıl və həyat dolu görünüşü solğun, quru və qışa hazır bir hala çevrilir. Bu dəyişiklik yalnız estetik bir mənzərə deyil, həm də bioloji bir zərurətin təzahürüdür. Soyuq havalarda yarpaqların saxlanılması ağac üçün enerji baxımından səmərəsizdir və hətta həyati təhlükə yarada bilər.
Lütləşmə prosesi bitkinin növündən, iqlim şəraitindən və bir sıra digər amillərdən asılı olaraq müxtəlif vaxtlarda baş verir. Bəzi ağaclar erkən payızda, bəziləri isə daha gec yarpaqlarını tökür. Bu prosesin sürəti də fərqli ola bilər: bəzi bitkilər yarpaqlarını birdən-birə tökürsə, bəzilərində bu proses daha uzun müddətə yayılır. Lütləşmənin baş verməsinə təsir edən amillər arasında gün işığının azalması, temperaturun düşməsi və qışa hazırlıq kimi bioloji proseslər ön plana çıxır.
Lütləşmə məfhumu yalnız bitki aləminə aid deyil. Metaforik mənada, “lütləşmək” ifadəsi insan həyatında da istifadə oluna bilər. Məsələn, bir insanın öz əmlakını, vəzifəsini və ya nüfuzunu itirməsi, maddi və mənəvi cəhətdən zəifləməsi də “lütləşmə” kimi ifadə oluna bilər. Bu halda, “lütləşmək” sözü daha çox məcazi məna kəsb edir və müəyyən bir itkini, boşluğu və ya qıtlığı ifadə edir.
Mirzə Vəlehin şeirlərində “lütləşmək” sözünün istifadəsi payız fəslini və təbiətin dəyişkənliyini və mövsümi təkamülünü əks etdirməsi ilə ədəbi bir təsvir olaraq seçilir. Bu isə sözün həm konkret, həm də simvolik istifadəsini nümayiş etdirir.