Maqnitləndirilmək – bir cismin özündə maqnit xassəsi əldə etməsi, yəni maqnit kimi davranmağa başlaması deməkdir. Bu proses zamanı cisim daxili maqnit sahəsinə sahib olur və digər maqnitləri və ya maqnitə həssas materialları özünə cəzb edir və ya itələyir.
Maqnitləndirilmənin əsas səbəbi cisim içərisindəki atomların maqnit momentlərinin tənzimlənməsidir. Normal halda, bu momentlər müxtəlif istiqamətlərdə yönəldildiyi üçün bir-birini kompensasiya edir və cisim ümumi maqnit xassəsi göstərmir. Lakin, xarici maqnit sahəsinin təsiri altında, bu momentlər müəyyən bir istiqamətdə düzülür və cisim maqnit xassəsi qazanır. Bu düzülmə nə qədər yüksəkdirsə, maqnitlənmə də bir o qədər güclü olur.
Maqnitləndirilmə müxtəlif üsullarla həyata keçirilə bilər. Bunlardan ən çox yayılmışı xarici bir maqnit sahəsinə məruz qoymaqdır. Bu sahə, misal üçün, güclü bir elektromaqnit və ya daimi maqnit tərəfindən yaradıla bilər. Bundan əlavə, cisim yüksək temperaturdan sonra soyudularaq da maqnitləndirilə bilər (termomaqnitləmə). Həmçinin, cisim mexaniki təsirlərə, məsələn, zərbələrə məruz qalaraq da maqnit xassəsi əldə edə bilər.
Maqnitlənmənin gücü müxtəlif amillərdən, o cümlədən materialın növündən, tətbiq olunan maqnit sahəsinin gücündən və temperaturdan asılıdır. Bəzi materiallar (məsələn, dəmir) asanlıqla maqnitlənir və güclü maqnitlər əmələ gətirə bilir, digərləri isə (məsələn, alüminium) zəif maqnitlənir və ya heç maqnitlənmir. Maqnitləndirilmiş cisimlərin maqnit xassəsi müəyyən müddət sonra zəifləyə bilər və ya tamamilə itirə bilər (maqnitin demaqnitlənməsi). Bu hadisə, xüsusilə yüksək temperatur və mexaniki təsirlər zamanı daha tez baş verir.
Maqnitləndirilmənin texnologiyanın müxtəlif sahələrində, o cümlədən maqnit qeyd cihazlarında, elektromotorlarda, generatorlarda, tibbdə (MRT kimi) və s. geniş tətbiqi vardır.