Abalı sözü köhnə Azərbaycan dilində istifadə olunan bir sıfatdır. Əsas mənası, "aba geymiş", "əynində aba olan" deməkdir. Yəni, abalı sözü ilə əynində aba olan bir şəxsi təsvir etmək mümkündür.
Daha geniş baxış bucağından, "abalılık" halı, həm də o dövrün sosial-iqtisadi strukturunu əks etdirən bir məlumat verir. Aba, xüsusilə də sərt iqlim şəraitində yaşayan əhalinin geyim tərzində mühüm yer tutmuş bir parça olub. Beləliklə, "abalılıq" həm sadə, həm də praktik bir geyim seçiminə işarə edir. Bu, həm də o dövrün insanlarının yaşayış tərzinə, iqtisadi imkanlarına və həyat tərzlərinə dair məlumatlar verir.
Maraqlı bir məqam da budur ki, "abalı" sözü sadəcə bir geyim təsviri deyil, həm də müəyyən bir sosial qrupun və ya kənd əhalisinin mənsubiyyətini ifadə edə bilərdi. Aba geymək, bəzi hallarda, müəyyən bir mədəniyyət və ya həyat tərzinin göstəricisi idi. Beləliklə, "abalı" sözü vasitəsilə həmin dövrün sosial təbəqələri haqqında da məlumat əldə etmək mümkündür.
Qısaca, "abalı" sözü sadə bir mənadan uzaq, tarixi, sosial və mədəni kontekstlərlə zəngin olan bir termindir. O, köhnə Azərbaycan dilinin lüğəti və mədəniyyəti haqqında qiymətli məlumatlar verir.