Acılıqotu (Artemisia herba-alba) – Azərbaycan florasının səciyyəvi nümayəndələrindən olan, yarpaqsız, buğumlu və çoxsaylı qol-budaqlı kiçik bir koldur. Hündürlüyü adətən 30-50 sm arasında dəyişsə də, bəzən 1 metrə qədər də hündürlüyə çata bilər. Bitkinin gövdəsi düz, qismən odunlaşmış və boz rəngdədir. Bu boz rəng, bitkinin səthini örtən xırda tüklərdən qaynaqlanır. Bu tüklər, bitkinin quraqlıq şəraitində nəmi qorumasına kömək edir.
Acılıqotu, əsasən, quru və daşlı ərazilərdə, səhralarda və yarımsəhralarda bitir. Azərbaycanın müxtəlif regionlarında, xüsusilə də dağətəyi və dağlıq ərazilərdə rast gəlinir. Bitkinin qoxusu güclü və xarakterikdir, bir çoxları onu acı və xoşagəlməz kimi qiymətləndirsə də, digərləri üçün ətirli və maraqlıdır. Bu qoxu, bitkinin tərkibində olan efir yağlarının sayəsində əmələ gəlir.
Acılıqotu yalnız dekorativ görünüşü ilə deyil, həm də müxtəlif tibbi xüsusiyyətlərinə görə də maraqlıdır. Xalq təbabətində həzm sisteminin pozulmaları, qarın ağrıları, qusma və başqa xəstəliklərin müalicəsində istifadə olunur. Lakin, acılıqotunun tibbi məqsədlə istifadəsinin həkim məsləhəti ilə olması vacibdir, çünki həddindən artıq istifadəsi bəzi yan təsirlərə səbəb ola bilər.
Ümumiyyətlə, acılıqotu, Azərbaycanın sərt iqlim şəraitinə uyğunlaşmış, dekorativ və potensial olaraq tibbi əhəmiyyətə malik maraqlı bir bitkidir. Onun tədqiqi və mühafizəsi biomüxtəlifliyin qorunması baxımından mühümdür.