Açan şəkilçisi, Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir söz yaradıcı element olub, əsasən sifətlərə qoşularaq yeni, mürəkkəb sifətlər əmələ gətirir. Bu şəkilçi, əsas sözün ifadə etdiyi keyfiyyətin güclülüyünü, cəlbediciliyini, xoş təsirini vurğulayır və həmin keyfiyyətin duyğulara, hisslərə müsbət təsir göstərdiyini bildirir.
Məsələn, "könülaçan" sözündə "könül" sözü ilə birləşərək "ürəyi açan, sevindirən, xoşbəxt edən" mənasını ifadə edir. Bu, sadəcə olaraq "könül"ün bir təsvirindən daha çox, bu hissin yaratdığı təsiri ifadə edir. Eyni məntiq digər nümunələrə də şamil edilir: "ürəkaçan" – ürəyi rifahı və sevinci artıran; "gözaçan" – gözü oxşayan, gözəlliyi ilə valeh edən; "iştahaçan" – iştahı açan, yeməyə həvəs artıran. Bu misallar göstərir ki, "-açan" şəkilçisi sadəcə bir əlavə deyil, mənanı zənginləşdirən, əsas sözə yeni bir çalar qatan, daha ifadəli və təsirli edən bir vasitədir.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "-açan" şəkilçisi ilə yaradılan mürəkkəb sifətlər adətən müsbət kontekstdə işlənir. Onlar hər hansı bir hissi, vəziyyəti və ya hadisəni müsbət qiymətləndirən, xoş təsir göstərən kimi təsvir edir. Bu baxımdan, bu şəkilçi, Azərbaycan dilinin ifadə imkanlarının zənginliyini və duyğuları incə ifadə etmə qabiliyyətini nümayiş etdirir.
Beləliklə, "-açan" şəkilçisi, sadəcə lüğətlərdə qeyd edilən bir qrammatik elementdən daha çox, Azərbaycan dilinin incəliklərini və ifadə gücünü əks etdirən, mənanı dərinləşdirən və zənginləşdirən bir vasitədir. O, dilin poetik və ifadəliliyinin tərkib hissəsidir və hər bir sözə özünəməxsus bir çalar qatır.