Ağciyərlik – Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında qorxaqlıq, cəsarətsizlik və ürəksizliyi ifadə edən bir termindir. Sadəcə "qorxu" sözündən daha geniş məna daşıyır, çünki həm fiziki, həm də mənəvi acizliyi əks etdirir. Ağciyərlik, insanın hər hansı bir çətinlik, təhlükə və ya maneə qarşısında qətiyyətsizlik, qərar verməkdə çətinlik çəkməsi və hətta ən adi riskləri qəbul etməkdən qaçması kimi özünü göstərə bilər.
Bu sözün kökü qədim türk dillərində də mövcud olduğu ehtimal edilir və əsasən fiziki zəifliklə əlaqələndirilərək istifadə olunurdu. Zaman keçdikcə isə mənası genişlənərək mənəvi zəiflik, qərar verməkdə acizlik və hətta əqidəsini müdafiə etməkdən qaçma kimi mənaları da əhatə etmişdir. Beləliklə, ağciyərlik sadəcə qorxu deyil, həm də iradənin zəifliyi, özünə inamın olmaması və qarşılaşdığı çətinliklərin öhdəsindən gəlmək qabiliyyətinin çatışmaması deməkdir.
Misal olaraq, verilən sitatda ("Kəyan: Zərər yoxdur, Qulam, ağciyərlikdən ağsaç olmaq yaxşıdır!") ağciyərlik, həyatın çətinliklərinə qarşı passivliyə, qorxaqlığa yol verən bir xarakter xüsusiyyəti kimi təsvir olunur. Sitatda ifadə olunan fikr, əslində, ağciyərliyin uzunmüddətli nəticələrinin insanın həyatını necə mənfi təsir etdiyini vurğulayır.
Ümumiyyətlə, "ağciyərlik" sözü insanın mənəvi və psixoloji durumunu təsvir edən, həyati əhəmiyyət kəsb edən bir termindir və bu sözün dəqiq mənasını bilmək, insanın özünü və ətrafındakıları daha yaxşı anlamasına kömək edə bilər.