Ağgöz (sifət): Bu söz əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci mənada "qorxaq", "cəsarətsiz" və ya "ağciyər" kimi sinonimlərlə ifadə olunan bir xarakter xüsusiyyətini bildirir. Ağgöz insan hər hansı bir təhlükə və ya çətinlik qarşısında qorxu və tərəddüd göstərir, qətiyyətsiz və zəif iradəli olur. Bu mənada sözün kökü qədim türk dillərindəki "ağ" (açıq, aydın, görünən) və "göz" (göz) sözlərinin birləşməsindən yaranmış ola bilər. Yəni sanki qorxusundan gözünün ağlığı görünürmüş kimi təsvir olunur.
İkinci mənası isə daha metaforik xarakter daşıyır. "Şiddətli, qarlı, gecə-gündüz qar yağan" mənalarında işlənir. Bu mənada ağgöz, sanki qarın bolluğu və şiddəti ilə "gözə görünən", özünü aşkar edən bir təbiət hadisəsini təsvir edir. Qarın intensivliyi və davamlılığı ilə qabaqcadan gələn qışın sərtliyi və amansızlığı vurğulanır. Bu mənada "ağ" sözü qarın rəngini, "göz" isə hadisənin görkəmli, aydın görünən tərəfini ifadə edə bilər.
Beləliklə, "ağgöz" sözü həm insan xarakterini, həm də təbiət hadisəsini təsvir etmək üçün istifadə olunan maraqlı və çoxmənalı bir sözdür. Hər iki mənada da sözün kökünün verdiyi təəssürat - "açıq, aydın, görünən" - sözün mənasında əks olunur.