Alaqlıq (is.): Alağı çox olan, alaq basmış yer. Bu sadə tərif, alaqlığın mahiyyətini çatdırsa da, onun ətrafında daha çox maraqlı məlumatlar yer alır. Alaqlıq yalnız bitkilərin sıx və nizamlaşmamış şəkildə böyüdüyü bir yer deyil, həm də ekoloji tarazlığı pozulmuş, bəzən isə bəşər fəaliyyətinin əks-sədası olan bir mənzərədir.
Alaqlıq termini, əkin sahələri, bağlar, çəmənliklər kimi müəyyən edilmiş məkanlar üçün mənfi bir konotosiya daşıyır. Çünki alaq otları məhsuldarlığı azaldır, torpağın qida maddələrini ələ keçirir və bitki xəstəliklərinin yayılmasına səbəb olur. Belə yerlərdə məhsul keyfiyyəti aşağı düşür, əkinçilik fəaliyyəti çətinləşir və əmək məhsuldarlığı azalır.
Lakin, alaqlıq anlayışına daha geniş baxdıqda, bu, təbiətin öz-özünə bərpa olunma prosesinin bir mərhələsi kimi də qəbul edilə bilər. Məsələn, tərk edilmiş bir əkin sahəsində yabanı bitkilərin sürətlə yayılması, təbiətin əvvəlki vəziyyətinə qayıtmağa çalışmasının göstəricisidir. Bu baxımdan, alaqlıq, hətta müəyyən növ biomüxtəlifliyin artmasına da səbəb ola bilər.
Əlavə olaraq, alaqlıq termini, məcazi mənada da istifadə oluna bilər. Mütəşəkkil olmayan, qarışıq, nizam-intizamsız bir vəziyyəti təsvir etmək üçün “alaqlıq” sözündən istifadə etmək olar. Məsələn, “fikirləri alaqlıq içində idi” və ya “işləri alaqlıq içində idi” kimi ifadələr bu mənaya işarə edir. Bu, sözün semantik genişliyini və dilin ifadə imkanlarının zənginliyini göstərir.
Yekun olaraq, “alaqlıq” sadə bir tərifə sahib olsa da, ətraf mühit, kənd təsərrüfatı və hətta məcazi mənalar baxımından çox qatlı və maraqlı bir anlayışdır. Onun təfsiri kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər.