Aləmtab sözü ərəb dilindən "aləm" (dünya, kainat) və fars dilindən "tab" (işıq, nur, parlaqlıq) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmiş bir sifətdir. Lüğətlərdə sadəcə "dünyanı işıqlandıran, cahanı parladan" kimi tərcüməsi verilən bu söz, əslində daha zəngin bir mənaya malikdir.
Aləmtab, sadəcə fiziki işıqlandırmanı deyil, daha çox mənəvi, əxlaqi və intellektual parlaqlığı, nuraniliyi ifadə edir. Dünyanı nurlandıran, həqiqətin işığını saçan, bilik və hikmətlə bəşəriyyəti aydınladan şəxsiyyətlər üçün işlədilən bir sıfattır. Bu, yalnız fiziki gözə görünən bir işıq deyil, öz həyatı, əməlləri və düşüncələri ilə bütövlükdə insanlığa nur saçan bir varlığın təsviridir.
Misal olaraq, şeirdəki "Şeyx Sənan, o şəmsi-aləmtab" ifadəsində Şeyx Sənanın yalnız dünyaya işıq saçan deyil, həm də öz mənəviyyatı, hikməti və həqiqətə olan bağlılığı ilə kainatı nurlandıran bir şəxs olduğu vurğulanır. "Şəmsi-aləmtab" ifadəsi, "aləmtab günəşi" mənasını da verir və Şeyx Sənanın öz dövrü üçün olduqca əhəmiyyətli, nümunəvi bir şəxsiyyət olduğunu göstərir.
Beləliklə, Aləmtab sözü sadə bir tərifə sığmayan, dərin məna və çoxşaxəli təfsirlərə malik bir sıfattır. O, yalnızca fiziki parlaqlıq deyil, həm də mənəvi nur, əxlaqi kamillik və intellektual üstünlüyü ifadə edir və bu xüsusiyyətləri ilə dünyaya təsir göstərən şəxsiyyətlər üçün istifadə olunur.