Alovlu sifəti əsasən şiddətli yanma və parlaqlıqla əlaqəlidir. Birinci mənası hərfi mənada açıq-aşkar alov saçan, şiddətlə yanan, parlaq işıq saçan cisimlər və hadisələr üçün işlədilir. Məsələn, "alovlu od", "alovlu vulkan", "alovlu günəş" kimi ifadələr alovun intensivliyini və parlaqlığını vurğulayır. Bu mənada alovlu sözü ətrafı işıqlandıran, istilik verən, hətta bəzən qorxu və təhlükə hissi yaradan güclü bir təsviri canlandırır.
Lakin alovlu sözünün daha maraqlı tərəfi onun məcazi mənasındadır. İkinci mənada, "alovlu" sözü insan hissləri və davranışlarını təsvir etmək üçün istifadə olunur. Bu istifadədə alovun şiddəti və parlaqlığı insanın hərarətli, atəşin, ehtiraslı və coşqun hisslərinə bənzədilir. "Alovlu sevgi", "alovlu mübahisə", "alovlu çıxış" kimi ifadələr insanın duyğularının gücünü və intensivliyini vurğulayır. Bu mənada alovlu sözü dinamikliyi, həyəcanı və ehtiraslılığı ifadə edir. Misal üçün, "alovlu salamlar" ifadəsi sadə bir salamdan fərqli olaraq, isti, səmimi və coşğun bir salamı ifadə edir.
Beləliklə, "alovlu" sözü həm hərfi, həm də məcazi mənalarda istifadə olunan zəngin bir sifətdir. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq həm fiziki hadisələri, həm də insan hisslərini təsvir etmək imkanı verir. Alovlu sözünün istifadəsi mətnə dinamiklik və ifadəlilik qatır.