Tənha Mənası: Kimsəsiz, tək, yoldaşsız, dostsuz qalmış. Sinonimləri: Tək – Mənası: Başqasının olmadığı vəziyyətdə. Nümunə: O, tənha bir evdə tək yaşayırdı. Yalnız – Mənası: Heç kimin olmadığı bir...

Tənha Mənası: Yalnız, tək, kiminsə yaxınlığında olmayan, təcrid olunmuş. Sinonimləri: Yalnız – Mənası: Başqasının olmadığı, tək halda. Nümunə: O, yalnız bir otaqda oturmuşdu. Tək – Mənası: Başqa...

Vahid Mənası: Bir, tək, yeganə olan. Sinonimləri: Bir – Mənası: Sayı bir olan. Nümunə: Mənim yalnız bir qardaşım var. Tək – Mənası: Cüt olmayan, yalnız bir olan. Nümunə: O, tək qaldı. Yeganə ...

Vahid Mənası: Kəmiyyət - ölçü; tək, yeganə. Sinonimləri: Tək – Mənası: Sayı bir olan. Nümunə: O, tək qaldı. Yeganə – Mənası: Bənzəri olmayan, tək. Nümunə: O, mənim yeganə dostumdur. Bir – Mənas...

Mənası: Gizli, tək, kimsəsiz yer; yalnızlıq, təcrid. Sinonimləri: Tək – Mənası: Yalnız, bir özü olan. Nümunə: O, tək qaldı. Yalnız – Mənası: Başqası olmayan, tək. Nümunə: O yalnız yaşamağı üstün...

Xəlvət Mənası: Tək-tənha, özünə qapanmış, kimsəsiz yer və ya hal. Sinonimləri: Yalqız – Mənası: Başqasının olmaması, tək olmaq. Nümunə: O, yalqız evdə oturdu. Tək – Mənası: Cüt olmayan...

Yalnız Mənası: Tək, tənha, yalnız qalmış, başqasız. Sinonimləri: Tək – Mənası: Başqasız, bir özü. Nümunə: O, yalnız tək bir ağacın altında oturmuşdu. Tənha – Mənası: Kimsəsiz, tək, kimsəsiz bir...

Mənası: Ancaq, təkcə, kiminsəsiz, heç kimin yox. Sinonimləri: Tək – Mənası: Başqasının olmadan, öz-özünə. Nümunə: O, küçədə tək qalmışdı. Ancaq – Mənası: Yalnız, başqa heç nə yox. Nümunə: Ancaq ...

Yeganə Mənası: Bir, tək, yalnız, fərdi, bənzərsiz olan. Sinonimləri: Bir – Mənası: Say ədədi, təklik. Nümunə: O, yalnız bir alma yedi. Tək – Mənası: Cüt olmayan, yalnız bir olan. Nümunə: O, tək...

Yekrəng Mənası: Bir cür — eyni Sinonimləri: Eyni – Mənası: Tamamilə bərabər, fərqi olmayan.Nümunə: Onların fikirləri eyni idi. Tək – Mənası: Bir növ, tək tipli.Nümunə: O yalnız tək rəngli köynəkl...

Mənası: Yekəpər, tək, yalnız. Sinonimləri: Yekəpər – Mənası: Tək, bir özü olan. Nümunə: O, zırı-zırı evdə oturub yazırdı. Tək – Mənası: Başqası olmayan, yalnız bir. Nümunə: O, tək qalmışdı, heç ...