Adamcıl Mənası: Yırtıcı, vəhşi. Sinonimləri: Vəhşi – Mənası: Təbiətdə yaşayan, evcilləşdirilməmiş heyvan. Nümunə: Vəhşi heyvanlar qoruqda yaşayırlar. Yırtıcı – Mənası: Digər heyvanları ovlayara...

Alıcı Mənası: Yırtıcı — ovçu (quş) Sinonimləri: Ovçu – Mənası: Heyvanları ovlayan şəxs. Nümunə: Təcrübəli ovçu meşəyə canavar ovlamağa getdi. Yırtıcı – Mənası: Başqa heyvanları ovlayaraq qidalana...

Azğın Mənası: Qudurmuş, vəhşi, yırtıcı, nəzarətsiz, özünü saxlaya bilməyən. Sinonimləri: Qudurmuş – Mənası: Ağılı, düşüncəsi pozulmuş, dəli, vəhşi. Nümunə: Azğın it kimi qudurmuş şəkildə qışqırırd...

Başqəsən Mənası: Cəllad, xunxar, yırtıcı, vəhşi, dələduz kimi mənalarda işlənən söz. Sinonimləri: Cəllad – Mənası: Edam etmək vəzifəsini yerinə yetirən şəxs. Nümunə: Cəllad əmrə əsasən mə...

Qanlı Mənası: Vəhşi, yırtıcı, amansız, qəddar, qisasçı, qan tökən. Sinonimləri: Vəhşi – Mənası: Təbiətdə yaşayan, evcilləşdirilməmiş heyvan; mədəniyyətdən uzaq, vəhşi əhali. Nümunə: Vəhşi təbiətdə...

Şikar Mənası: Ovlanmış heyvan, qənimət, tutulmuş yırtıcı. Sinonimləri: Ov – Mənası: Ovçunun tutduğu və ya öldürdüyü heyvan. Nümunə: Bu gün ovçular bol ov əldə etdilər. Qənimət – Mənası...

Mənası: Böyük pişikkimilər fəsiləsindən olan yırtıcı heyvan. Emal və ya mina mənasında da işlənə bilər. Sinonimləri: Aslan – Mənası: Şirin bir növü. Nümunə: Qədim Misirlilər aslanı müqəddəs heyvan...

Təcavüzkar Mənası: Vəhşi, yırtıcı, zalım təbiətli, hücum edən, təhdid edən. Sinonimləri: Vəhşi – Mənası: Təbiətdə yaşayan, əhliləşməmiş, vəhşiliklə dolu. Nümunə: Vəhşi heyvanlar meşədə yaşayırlar...