Fakirə adı, ərəb mənşəli bir sözdür və əsasən "yoxsul", "kasıb" mənasını daşıyır. Bu, maddi baxımdan ehtiyac içində olan, əşyalarının azlığı ilə seçilən bir insanı təsvir edir. Lakin, Fakirə adı sadəcə maddi yoxsulluğu deyil, ruhani bir zənginliyi də əks etdirə bilər.
Tarix boyu fakirlər, əmlak və var-dövlətin əhəmiyyətini rədd edərək, ruhani kamilliyə çatmaq üçün sadə həyat tərzi seçmişlər. Bu mənada Fakirə adı, maddiyyata deyil, mənəvi dəyərlərə üstünlük verən, dünyəvi əşyalardan uzaq, ruhani axtarışlarda olan bir şəxsiyyəti simvolizə edə bilər.
Adın ikinci bir təfsiri isə möcüzələr göstərən şəxslərə aiddir. Burada "fakir" sözü, mistik güclərə sahib olan, xeyirxah işlər görən və möcüzələr yaradan bir insan kimi qəbul edilə bilər. Bu təfsir, adın mistik və qeyri-adi bir aurasını ortaya qoyur. Fakirə adını daşıyan şəxslərin, həyatlarında müəyyən bir qədər "möcüzəvi" hadisələrin yaşanması ilə bağlı əfsanələr və inanclar mövcuddur.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, Fakirə adı, iki əsas mənanı özündə birləşdirir: maddi yoxsulluq və ya ruhani zənginlik, həmçinin möcüzələr göstərmək qabiliyyəti. Bu ikili məna, adın dərinliyinə və çoxşaxəli interpretasiyalarına imkan yaradır. Adın seçilməsi zamanı həm maddi ehtiyac içində olmağın təvazökarlığını, həm də mənəvi kamilliyə çatmağın əzmini və ya hətta qeyri-adi qabiliyyətləri ifadə etmək istəyi nəzərə alınır.