Fakir adı, əsasən yoxsulluq və kasıblığı ifadə edir. Bu, maddi ehtiyac içində yaşayan, əşyaya, pula və rahatlığa malik olmayan bir insanı təsvir edir. Lakin, "fakir" sözü sadəcə maddi yoxsulluğu deyil, həm də ruhani bir məna daşıyır.
Tarix boyu, fakirlər tez-tez özünü dini və ya ruhani təcrübələrə həsr etmiş şəxslər olaraq qəbul ediliblər. Onlar dünya malına olan bağlılıqlarından imtina edərək, ruhani kamilliyə çatmaq yolunda fədakarlıq göstəriblər. Bu mənada, fakirlik, maddi ehtiyacdan daha çox, dünyəvi istəklərdən azad olma və ilahi ilə birləşmə yoludur.
Bəzi mədəniyyətlərdə, xüsusilə də Hindistan kimi ölkələrdə, fakirlər möcüzələr göstərən, xüsusi qabiliyyətlərə malik şəxslər kimi qəbul edilir. Onların ruhani təcrübələri və təvazökar həyat tərzi, onlara ətrafdakılar tərəfindən xüsusi bir hörmət və ehtiram qazandırır. Bu möcüzələr, fakirin ruhani kamilliyinin və ilahi ilə bağlılığının təzahürü kimi dəyərləndirilir.
Beləliklə, "Fakir" adı sadəcə bir yoxsulluq təsviri deyil, həm də ruhani axtarış, fədakarlıq, möcüzə və ilahi qüvvə ilə bağlılığı ehtiva edən daha dərin və çoxşaxəli bir məna kəsb edir. Adın mənasını tam anlamaq üçün, tarixi kontekst və mədəniyyət xüsusiyyətlərini nəzərə almaq vacibdir.