Fəlakət adı, ilk baxışda qorxu və məhvkarlıq hissi oyatsa da, etimoloji kökü göstərdiyi kimi, tamamilə fərqli bir mənaya malikdir. Əslində, "Fəlakət" sözü "göy", "səma", "asiman" və ya daha geniş mənada "kainat" mənalarını özündə ehtiva edir. Bu, qədim türk dillərindən gələn bir söz olub, sonsuzluq, ulduzlar, ay və günəşin möhtəşəmliyi ilə əlaqələndirilərək, kainatın sonsuzluğunu və əzəmətini simvollaşdırır.
Adın bu mənası, ilk baxışda görünən qaranlıq və fəlakət mənasından tamamilə fərqlidir. Bu fərq, dilin inkişafı və məna dəyişiklikləri ilə əlaqədardır. Zaman keçdikcə, "fəlakət" sözü daha çox mənfi hadisələrlə əlaqələndirilərək, bədbəxt hadisə, qəza və ya təbii fəlakət kimi mənalar qazanmışdır. Lakin kökü göstərir ki, adın əsl mənası kainatın genişliyi və əzəmətini təmsil edən müsbət və ibrətamiz bir məna daşıyırdı.
Beləliklə, Fəlakət adını daşıyan bir insanın, kainatın sonsuzluğuna bənzər geniş düşüncə tərzinə, dərinlikli bir dünyagörüşünə sahib olması, mənəvi cəhətdən güclü olması təxmin edilə bilər. Ad, həmçinin insanın ömür yolunun, həm xoş, həm də çətin anlarla dolu, ancaq sonsuzluğa doğru gedən bir səyahət olduğunu ifadə edə bilər. Fəlakət adı, paradoksal olaraq, həm qaranlığı, həm də işığı, həm fəlakəti, həm də əzəməti özündə birləşdirən güclü və rəmzi bir addır.
Qısacası, Fəlakət adı, sadəcə bir söz deyil, tarixin və dilin dərinliklərindən gələn, məna dərinliyinə malik olan zəngin bir simvoldur. Bu adın daşıyıcısının həyatına, xarakterinə və dünyagörüşünə özünəməxsus bir rəng qatdığını söyləmək olar.