Fələk adı, qədim türk dillərindən gələn və geniş mənalara malik olan bir sözdür. Sadəcə "göy", "səma" və ya "asiman" kimi tərcümə edilməsi onun zəngin mənasını tam əks etdirmir. Fələk, göy cisimlərinin hərəkət etdiyi, ulduzların, ayın və günəşin yer aldığı sonsuzluq məkanını, kainatın özünü təmsil edir.
Daha dəqiq desək, Fələk sadəcə göyün görünən hissəsi deyil, həm də onun görünməyən qüvvələrini, ilahi qüdrətin təzahürünü simvolizə edir. Qədim inanclara görə, fələk dövr edən, fırlanan bir sistemdir, kainatın düzeni və qanunlarını əks etdirir. Bu dövr, həm zamanın axışını, həm də insan həyatının dəyişkənliyini simvolizə edir. Təsadüfi deyil ki, "fələk çəkmək" deyimi həyatın və ya taleyin sınaqlarından keçmək mənasında işlənir.
Fələk adı, həm də mistik və fəlsəfi bir çalar daşıyır. O, ilahi qüdrətin sonsuzluğunu, kainatın sirrini və insanın bu böyük sistemdəki yerini ifadə edir. Bu ad, daşıyıcısına geniş düşüncəli, dərin bilikli və kainatın sirlərinə maraq duyan bir şəxsiyyət xüsusiyyətləri bəxş edə bilər. Qədim türk mifologiyasında və ədəbiyyatında fələk termini tez-tez ilahi qüvvə ilə əlaqələndirilir və hər hansı bir hadisənin müəyyən bir qüvvə tərəfindən idarə edildiyini ifadə edir.
Nəticə olaraq, Fələk adı sadəcə coğrafi bir məkanın adı deyil, əksinə, dərin mənalar, mistik çağrışımlar və qədim mədəniyyətlərin izlərini özündə cəmləşdirən bir addır. Onun genişliyi və dərinliyi, bu adı daşıyan şəxsin həyatına da müəyyən bir fəlsəfi və ruhani çalar gətirə bilər.