Hacib adı, öz kökü etibarilə fars dilindən gəlir və əsas mənası "qapıçı" və ya "saray qapısının mühafizəçisi" deməkdir. Bu sadə tərif, sözün tarixi dərinliyinə və orta əsr şərq mədəniyyətindəki əhəmiyyətinə kölgə salır. Çünki "qapıçı" sözünün arxasında sadəcə bir vəzifə deyil, çox güclü və nüfuzlu bir mövqenin simvolu gizlənir.
Orta əsrlər Şərqində, xüsusilə də Səlcuqlu, Xarəzmşahlar və Monqol dövlətlərində, Hacib yalnız adi bir qapıçı deyildi. O, hökmdarın ən yaxın adamlarından biri, etibarlı məsləhətçisi və hətta bəzən gizli işlərində əsas yardımçısı idi. Hacibin vəzifəsi, saraya giriş-çıxışın tənzimlənməsindən çox daha geniş idi. O, hökmdara gələn xəbərləri süzürdü, müraciətləri təhlil edir, qarşılaşacaq şəxslər haqqında ətraflı məlumat toplayır və hökmdara yalnız onun üçün vacib olan məsələləri çatdırırdı.
Beləliklə, Hacib sadəcə qapıçı deyil, eyni zamanda hökmdarın siyasi məsələlərdə yaxın məsləhətçisi, diplomatik əlaqələrdə araşdırmaçı və gizli xidmət əməkdaşı kimi fəaliyyət göstərirdi. Onun nüfuzuna görə, Haciblər tez-tez dövlətin idarə olunmasında mühüm rol oynayırdılar və bəzən hakimiyyətə yaxınlaşmaq üçün istifadə olunan bir vasitə kimi də çıxış edirdilər. Hətta bəzi hallarda, Haciblər baş vəzir və ya baş katib kimi ən yüksək dövlət vəzifələrini tutmuşlar.
Yüksək vəzifələrə gətirib çıxaran bu qapıçı obrazı, “Hacib” adının mənasını sadə bir sözün kənarına çıxararaq, onu güc, nüfuz və siyasi təsir qüvvəsi ilə bağlı daha zəngin bir məna ilə doldurur. Adın daşıyıcısının həyatına və ətrafına yeni bir perspektiv qazandırır. Bu səbəbdən, “Hacib” adı yalnız bir titul deyil, həm də maraqlı bir tarixin və müəmmalı bir gücün simvoludur.