Kəbə, İslam dininin ən müqəddəs yeri olan və Məkkə şəhərində yerləşən kubvari quruluşdur. Müsəlmanlar üçün həcc ziyarətinin mərkəzi nöqtəsi olan Kəbə, Allah evini təmsil edir və bütün müsəlmanların namaz zamanı qiblə olaraq qəbul etdiyi, üz tutduğu bir istiqaməti müəyyənləşdirir.
Ərəbcə "kəbə" sözü "kub" və ya "böyük bina" mənalarını verir və quruluşun memarlıq xüsusiyyətlərini əks etdirir. Ancaq Kəbənin mənası sadəcə fiziki bir bina olmaqdan daha çoxdur. O, Allahın yerdəki evi, ilahi qüdrətin və birliyin simvolu, insanın Allaha yaxınlaşması üçün bir qapıdır.
İbrahimin (ə) və oğlu İsmailin (ə) Allahın əmri ilə tikdiyi Kəbə, əsrlər boyu müxtəlif hadisələrə şahidlik etmiş, bərpa olunmuş və yenidən qurulmuşdur. Onun tarixi, İslam dininin tarixi ilə sıx bağlıdır və Qurani-Kərimdə də çoxsaylı ayələrdə xatırlanır. Kəbə, yalnız bir tikili deyil, həm də iman, təvəkkül və ilahi məhəbbətin simvoludur.
Kəbənin mərkəzi rolu yalnız coğrafi mənada deyil, ruhani mənada da mühümdür. Dünyanın dörd bir yanından milyonlarla müsəlman, hər il həcc ziyarəti üçün Məkkəyə gəlir və Kəbə ətrafında tavaf edərək, Allahın qüdrətini tərifləyir, dua edir və ruhani təmizlənmə yaşayır. Bu mənada Kəbə, yalnız bir bina deyil, həm də müsəlmanların birliyinin, ümumi məqsədinin və ümumi inanclarının güclü bir simvoludur.