Qasir adı, əsasən Sufi təsəvvürlərinə söykənən dərin bir mənaya malikdir. Sadəcə "nöqsanlı" və ya "qüsurlu" kimi tərcümə etmək onun zəngin mənasını tam əks etdirmir. Qasirin nöqsanı, zahiri bir əskiklik deyil, daha çox insanın kamilliyə doğru səyahətindəki mənəvi çatışmazlığı, özünü tanıma yolunda qarşılaşdığı maneələri və çatışmazlıqları simvolizə edir.
Sufi fəlsəfəsində, insanın özünü kəşf etmə prosesi, əslində öz nöqsanlarını, qüsurlarını tanımaq və onlarla mübarizə aparmaqdan keçir. Qasir adı, bu səyahətdə olan şəxsin özünüdərk yolunda olduğunun, hələ kamil olmadığının, ancaq özünü təkmilləşdirmək üçün çalışdığının bir işarəsidir. Bu, bir növ təvazökarlığın, özünü inkar etmənin və mənəvi inkişafa olan həsrətin ifadəsidir.
Qasir adı daşıyan kəs, özünü mükəmməl hesab etməyən, daim öyrənən, səhv etməkdən qorxmayan, öz nöqsanlarını qəbul edib üzərində çalışan bir şəxsiyyətdir. Bu, həyatın dəyişkənliyinə və mənəvi təkamülün davamlılığına olan inamı ifadə edir. Beləliklə, Qasir adı, sadəcə bir ad deyil, mənəvi bir yol səyahətinin, özünü kəşf etmənin və kamilliyə doğru irəliləmənin simvoludur.
Maraqlı bir məqam odur ki, Qasirin bu mənfi görünən mənası, əslində müsbət bir potensial daşıyır. Çünki öz nöqsanlarını tanımaq, onları aradan qaldırmaq üçün ilk addımdır. Bu baxımdan, Qasir adı, özünü inkişaf etdirmək istəyən, mənəvi olaraq böyümək üçün çalışa insanların bir növ təvazökarlıq və özünüdərk simvoludur.