Qədim adı, özündə dərin tarixi və zamanın axarında qalmış izləri əks etdirən bir söz olaraq, sadəcə "köhnə" və ya "əski" mənalarından daha çoxunu ehtiva edir. Bu ad, uzun illərin, əsrlərin, hətta bəlkə də minilliklərin sınağından keçmiş bir şeyin, bir hadisənin, bir varlığın simvoludur. O, "köhnədən qalma" sözünün mənasını da aşaraq, yalnız zamanın təsirini deyil, həm də bu zaman ərzində toplanmış təcrübəni, biliyi, əfsanələri və sirrləri özündə birləşdirir.
Qədim adının, sadəcə tarixi bir mənadan kənara çıxaraq, ehtiram, hörmət və müdrikliyi də ifadə etdiyini görmək mümkündür. Köhnə əşyalar, köhnə yerlər, köhnə adət-ənənələr tez-tez dəyərli, qiymətli və müqəddəs sayılır. Çünki onlar keçmişin canlı şahidləridir, tarixi davamlılığın və mədəni irsin təcəssümüdürlər.
Allahın epiteti olaraq istifadə edilən "Qədim" adı, Onun əzəli və əbədi olmasını, yaradılışdan əvvəl və sonra mövcudluğunu, zamandan və məkandan kənarda olduğunu vurğulayır. Bu kontekstdə, "Qədim" adı sadəcə bir xüsusiyyət deyil, Allahın Özündən olan, insanın anlayışından kənarda olan sərhədsiz bir varlığın təsviridir. O, hər şeyə şahid olmuş, hər şeyə bələd olan, sonsuz hikmətə və qüdrətə malik olan əzəli və əbədi varlıqdır.
Beləliklə, "Qədim" adı yalnız bir söz deyil, tarixin, təcrübənin, hörmətin, əzəliyin və əbədiliyin simvoludur. O, həm fani aləmin, həm də ilahi aləmin dərinliklərini əks etdirən bir ad olaraq, özündə çox geniş və zəngin bir məna daşıyır.