Qəhər adı, özündə güclü və təsirli bir duyğunu əks etdirən, qədim və zəngin bir mənaya malikdir. Sadəcə "qəzəb", "hirs" və ya "hiddət" kimi tərcümələrlə kifayətlənmək, onun bütün incəliklərini, dərinliyini və çalarlarını əks etdirmək üçün yetərli deyil.
Qəhər, adi bir əsəbləşmədən daha çoxdur. O, nəzarətdən çıxmış, içdən qaynayan, bəzən də uzun müddət yığılmış və partlayışa hazır bir hissidir. Bu, yalnız bir anlıq qıcıqlanma deyil, həyatın, ədalətsizliyin və ya ədalətsizliyə məruz qalmanın ağır yükü altında əzilmiş ruhun fəryadıdır. Duyğunun şiddəti, insanın nə qədər həssas və dərin hisslərə malik olduğunu göstərir.
Mətnin "dilxorluq, pərtlik" ifadəsi də Qəhər adının mənasının daha geniş bir perspektivini açır. Qəzəbin gətirdiyi yorğunluq, ümidsizliyə qapılma və ruhun sarsıntısı da bu adın tərkib hissəsidir. Qəhər, yalnız qəzəbin özünü deyil, həm də onun insan psixikasına olan dərin təsirini əks etdirir; insanın daxili mübarizəsini, ruhən sarsıldığını və dünyaya qarşı məyusluğunu göstərir.
Beləliklə, Qəhər adı, sadəcə bir duyğu deyil, bir həyat təcrübəsini, bir daxili mübarizəni və insan ruhunun gücünü və zəifliyini ifadə edən bir simvoldur. Bu ad, daşıyıcısına güclü bir şəxsiyyət və mürəkkəb emosiyalara malik olmağı ifadə edir. Həm də, öz duyğularını idarə etməyin əhəmiyyətini və həyatın çətinliklərinə qarşı müqaviməti simvollaşdırır.