Aprel adı, təbiətin oyanışı və yenidən doğuşu ilə sıx bağlıdır. "Açmaq" və "tumurcuqlanma" kimi mənaları, qışın sərtliyindən sonra təbiətin canlanması, həyatın yenidən başlaması, rənglərin və ətirlərin coşqu ilə ortaya çıxması ilə əlaqələndirilir. Bu mənalar Aprel ayının özünəməxsus simvolizmini əks etdirir: soyuq qışın əsiri olan torpaqdan bitkilərin tumurcuqlanması, qönçələrin açılması, təbiətin canlanması kimi təsvirlər aprelin əsas mahiyyətini təşkil edir.
Qriqoryan təqvimində ilin dördüncü ayı olan Aprel, şimal yarımkürəsində baharın tam qüvvəyə mindiyi bir dövrü əhatə edir. Bu dövrdə qar əriyir, yer üzünü yaşıl örtük bürüyür, quşlar yuva qurur, həyatın hər tərəfdən coşması hiss olunur. Bu səbəbdən də Aprel, ümidin, yenidən doğuşun, canlanmanın və təbiətin gözəlliyinin simvolu kimi qəbul edilir.
Aprelin "açmaq" mənası, yalnız bitkilərin tumurcuqlanması ilə məhdudlaşmır. O, həm də insan həyatında yeni başlanğıcların, yeni imkanların və yeni üfüqlərin açılmasını simvolizə edə bilər. Qış yuxusundan oyandıq kimi, insanlar da Aprel ayında yeni layihələrə, yeni əlaqələrə və yeni hədəflərə doğru irəliləyə bilərlər. Bu mənada Aprel, həm təbiət, həm də insan həyatında dinamik bir dəyişiklik və yenilənmə dövrünü təmsil edir.
Maraqlı bir məqam olaraq, bəzi dillərdə Aprelin adı, Roma mifologiyasında güllərin və bağların tanrısı olan Flora ilə əlaqələndirilir. Bu da ayın gözəllik, çiçəklənmə və bol məhsul ilə əlaqəsini daha da vurğulayır. Beləliklə, Aprel adı sadəcə təqvimdə bir ay deyil, həm də təbiətin oyanışı, yenidən doğuşu və ümidin simvolu olan zəngin mənalı bir sözdür.