Möhbala adı, geniş yayılmış "Mehbala" adının fonetik dəyişikliyə uğramış bir formasıdır. Əslində, hər iki ad da eyni kökdən, yəni "meh" və "bala" sözlərindən əmələ gəlmişdir.
"Meh" sözü Azərbaycan dilində "ay" və ya "ulduz işığı" mənasını verir. Bu, adın poetik və romantik bir hava qazanmasına səbəb olur. Qədim türk mifologiyasında ayın mistik gücü və qadınlıqla əlaqəsi nəzərə alındıqda, "meh" sözü adın içində daha da dərin bir məna qazana bilir. Ayın nuru, səmanı bəzəməsi, gecənin qaranlığını yarıb çıxması kimi təsəvvürlər, "Möhbala" adına mistik bir aura əlavə edir.
"Bala" sözü isə "uşaq", "körpə" mənasını bildirir. Bu söz, adın sahibini qorumaq istəyən və ona sevgi ilə yanaşan bir duyğunu ifadə edir. Beləliklə, "Möhbala" adı bütünlüklə, "ay işığında doğulan uşaq", "ulduz işığı uşağı" və ya "ay nurlu körpə" kimi tərcümə edilə bilər. Bu tərcümələr adın sahibini parlaq, gözəl və saf bir varlıq kimi təsvir edir.
Adın "Möhbala" formasının "Mehbala"dan fərqi, yalnız tələffüz və yazımdadır. Bəzi bölgələrdə dilin təkamülü prosesində bu cür fonetik dəyişikliklər baş verir və adlar zamanla bu formada yaşayır. Lakin, adın əsl mənası və kökü dəyişməz qalır. Həm "Mehbala", həm də "Möhbala" adları eyni gözəl və anlamlı mənaya malikdir.
Nəticə olaraq, "Möhbala" adı sadəcə bir ad deyil, bir şeirdir, bir nağıldır. Adın sahibini parlaq, gözəl, mistik bir aura ilə bəzəyir və onun həyatına poetik bir toxunuş əlavə edir.