Rəftar sözü, Azərbaycan dilində çox zəngin mənaya malik olan və həm dərin psixoloji, həm də sosial aspektləri əhatə edən bir termindir. Sadəcə "kiməsə qarşı göstərilən münasibət" kimi qısaca izah etmək, onun əsl mahiyyətini tam əks etdirmir.
Rəftar, bir insanın başqasına qarşı olan davranış və hərəkətlərini, sözlərini, hətta susmasını da əhatə edən geniş bir konsepsiyadır. Bu, sadəcə bir anlıq hərəkət deyil, əksinə, davamlı və sistemli bir münasibətin ifadəsidir. Rəftar insanın daxili dünyasının, əxlaqının, tərbiyəsinin və hətta sosial mövqeyinin əyani bir göstəricisidir. Bir insanın rəftarı, onun kim olduğunu və nəyi təmsil etdiyini açıq şəkildə göstərir.
Rəftarın müsbət və mənfi formaları mövcuddur. Müsbət rəftar hörmət, qayğı, nəzakət, anlayış və dəstək üzərində qurulur. Belə rəftar insanları bir-birinə yaxınlaşdırır, əlaqələri möhkəmləndirir və xoş bir mühit yaradır. Mənfi rəftar isə hörmətsizlik, laqeydlik, təhqir, təcavüz və kobudluqdan ibarət olur. Bu cür rəftar insanları bir-birindən uzaqlaşdırır, münasibətləri gərginləşdirir və mənfi emosiyalar yaradır.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, rəftar, hər zaman sözlərlə ifadə olunmur. Bəzən susma, üz ifadələri, bədən dili də rəftarın bir hissəsini təşkil edir və hətta sözlərdən daha güclü mesajlar verə bilir. Ona görə də, rəftarı düzgün anlamaq üçün diqqətli müşahidə və duyğulara həssaslıq tələb olunur.
Nəticə olaraq, Rəftar sadəcə bir davranış deyil, insanın özünü ifadə etmə üsulu, başqaları ilə qurduğu əlaqələrin güzgüsüdür və həyatımızın hər sahəsində mühüm rol oynayır.