Ümid adı, Azərbaycan türkcəsində güman, çarə, həsrət və intizar kimi bir-birinə bağlı, lakin bir-birindən fərqlənən mənaları ehtiva edən zəngin bir sözlə ifadə olunur. Sadəcə "güman" demək deyil, daha dərin və duyğu dolu bir məna kəsb edir.
Ümid, gələcəyə dair müsbət bir gözlənti, bir şeyin baş verəcəyinə dair inanc deməkdir. Bu inanc, bəzən möhkəm əsaslara, bəzən isə yalnız bir ümid şüasına söykənə bilər. Çarəsizlik anlarında tutunulan son saman çöpü kimi, ümid insanı yaşadır, həyat qüvvəsini artırır.
Lakin ümid, sadəcə passiv bir gözlənti deyil. O, həm də fəal bir hərəkətə, səyə təkan verir. Bir şeyə nail olmaq üçün səy göstərmək, çətinliklərlə mübarizə aparmaq ümidin gücü ilə mümkündür. Bu mənada ümid, hədəfə çatmaq üçün bir vasitə, çarədir.
Ümid, həm də həsrət və intizar duyğularını özündə birləşdirir. Sevilən birinin qayıdışını, arzu olunan bir hadisənin baş verməsini səbirsizliklə gözləmək, ürəkdə həm həsrət, həm də ümidin alovunu qalamaq deməkdir. Bu gözlənti, bəzən uzun illər davam edə bilər, lakin ümid, bu uzun gözlənti dövrünü daha da dözümlü edir.
Nəticədə, Ümid adı, sadəcə bir söz deyil, həyatın özü kimi çoxcəhətli və zəngin bir məna daşıyır. O, güman, çarə, həsrət və intizarın gözəl bir sintezi olaraq, həm insanın daxili dünyasının, həm də xarici həyatının əsasını təşkil edir.