Açılış – bir şeyin, hadisənin, prosesin və ya məkanın başlanğıcını, ilk dəfə ortaya çıxmasını, istifadəyə verilməsini bildirən söz. Müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalarda işlədilə bilər: məsələn, sərginin açılışı, kitabın açılışı, yolun açılışı, müzakirənin açılışı və s.
Antonimlər:
Bağlanış: Açılışın əksidir. Bağlanış bir şeyin, hadisənin, prosesin və ya məkanın sonunu, bitişini, dayanmasını bildirir. Bu antonim cütü, əsasən hadisələrə, tədbirlərə, müəssisələrə və ya yollara aid edilir. Məsələn, sərgidə açılış mərasimi olduğu kimi, bağlanış mərasimi də olur. Konkret olaraq, "açılış" yeni bir şeyin başlanğıcını, "bağlanış" isə həmin şeyin sonunu göstərir. Həm ədəbiyyatda, həm də gündəlik danışıq dilində geniş istifadə olunur.
Son: "Açılış"ın antonimi kimi "son" da hadisənin, prosesin və ya şeyin bitimini bildirir. Lakin "bağlanış"dan fərqli olaraq, "son" daha geniş mənada istifadə oluna bilər və daha çox nəticəyə fokuslanır. Məsələn, bir filmin açılış səhnəsi ilə son səhnəsi arasında böyük fərq var. "Son" sözü müxtəlif sahələrdə, o cümlədən riyaziyyatda ("sonsuz"), tarixdə ("tarixin sonu") və s. geniş istifadə olunur.
Təxirə salınma: "Açılış"ın antonimi kimi "təxirə salınma" bir şeyin başlanmasının gecikdirilməsini, planlaşdırılan vaxtdan sonraya qoyulmasını ifadə edir. Bu, daha çox planlaşdırma və təşkilat sahəsində istifadə olunur. Məsələn, "Konsertin açılışı təxirə salındı" ifadəsi açılışın baş vermədiyini, gecikdiyini bildirir.