Ağzıdağınıq – Sözün birbaşa mənası “ağzı dağınıq”, yəni sözü ağzından çıxan, danışığında nizam-intizamı olmayan deməkdir. Lakin ədəbiyyatda, xüsusilə də ədəbi dilin inkişafının ilkin mərhələlərində, bu söz daha geniş məna daşıyaraq, sözünün üstündə durmayan, sözündə durmamaqla yanaşı, həm də əxlaqsızlığı, etibarını itirməyi də ifadə edə bilir. Məişət dilində isə daha çox “çox danışan”, “boşboğaz” mənasında işlədilir.
Antonimlər:
Ağzıdağınıq - Sözündə duran: “Ağzıdağınıq” sözünün tam əksidir. “Sözündə duran” ifadəsi etibarlı, sözünün üstündə duran, verdiyi sözü yerinə yetirən insanı ifadə edir. Bu antonim cütü əxlaqi keyfiyyətləri müqayisə edir. Həm ədəbiyyatda, həm də məişət dilində geniş istifadə olunur. Müsabiqələrdə, ticarət sövdələşmələrində, dostluq münasibətlərində bu antonimlərdən istifadənin vacibliyi yüksəkdir.
Ağzıdağınıq - Etibarlı: “Ağzıdağınıq” sözü, etibarsızlığı, sözsüzlüyü ifadə edir. “Etibarlı” isə əksinə, etibar edilən, sözünə arxalanıla bilən insanı bildirir. Bu antonim cütü əsasən əxlaqi və mənəvi keyfiyyətləri müəyyənləşdirir. Müxtəlif sahələrdə, məsələn, işgüzar əlaqələrdə, ədəbiyyatda, hətta gündəlik danışıqda istifadə olunur.
Ağzıdağınıq - Ağzıbütöv: "Ağzıbütöv" sözü "ağzıdağınıq"ın əksidir və sözünün üstündə duran, etibarlı, sözünü tutan mənasını verir. Bu antonim cütü daha çox ədəbi əsərlərdə istifadə olunur və şəxsin etibarlılığı və ya etibarsızlığını vurğulamaq üçün işlənir.
M.F.Axundzadənin əsərindən nümunə: A kişi, bilirəm hansı ağzıdağınıq naçalnikə məni nişan veribdir.
Müasir nümunə: Mənim ağzıbütöv, sözünün üstündə duran adamdan xoşum gəlir.