Arxadakı və qabaqdakı sözləri məkan münasibətlərini ifadə edən antonimlərdir. "Arxadakı" sözü bir obyektin, şəxsin və ya hadisənin digər bir obyektə, şəxsə və ya hadisəyə nisbətən arxa tərəfdə, geridə yerləşdiyini bildirir. "Qabaqdakı" isə əksinə, ön tərəfdə, irəlidə yerləşməni göstərir. Bu antonim cütü həm məkan, həm də zaman anlayışlarında istifadə oluna bilər. Məkan kontekstində arxada qalmaq, geridə qalmaq mənasını, qabaqda olmaq isə irəlidə olmaq, liderlik etmək kimi mənaları ifadə edə bilər. Zaman kontekstində isə "arxadakı" keçmişi, "qabaqdakı" isə gələcəyi ifadə edə bilər, lakin bu daha az rast gəlinən bir istifadədir. Hər iki söz həm ədəbiyyatda, həm də gündəlik danışıq dilində geniş istifadə olunur.
O, məhkəmədə lap arxadakı skamyada, küncdə əyləşmişdi. (C.Əmirov)
Tutaq qabaqdakı qayalıqları; Oralar çox bərkdir. (S.Vurğun)
Yuxarıdakı nümunələrdə gördüyümüz kimi, "arxadakı" və "qabaqdakı" sözləri müəyyən bir məkan vəziyyətini dəqiq göstərmək üçün istifadə olunur. Birinci nümunədə şəxsin məhkəmə zalında yerləşməsi, ikinci nümunədə isə qayalıqların mövqeyi təsvir olunur. Bu antonim cütü, həmçinin, hər hansı bir prosesdə və ya sırada yer tutmağı da bildirə bilər. Məsələn, "sırada arxadakı adam", "qabaqdakı avtomobil" kimi ifadələr.