Arxalı: güclü, etibarlı, dayağı olan, köməyi olan mənasını verir. Ümumiyyətlə, bir insanın sosial, iqtisadi və ya digər cəhətdən güvənə biləcəyi bir dayağı, qüvvəti və ya köməyi olmasını ifadə edir.
Antonimlər:
Kimsəsiz
Kimsəsiz sözü arxalının tam əksini ifadə edir. Kimsəsiz insanın heç bir dayağı, köməyi, qoruyucusu və ya etibar edə biləcəyi şəxsi yoxdur. Bu antonim əsasən insanın sosial vəziyyətini, təklik və köməksizliyini bildirir. Həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Kimsəsizliyin həm fiziki, həm də mənəvi tərəfləri vardır. Fiziki kimsəsizlik yaxınlarının olmamasını, mənəvi kimsəsizlik isə dəstək və yardımın olmamasını ifadə edir.
Hüseyn artıq arxasız və kimsəsiz bir yetimdir.
Arxasız
Arxasız sözü də arxalının antonimi olaraq, etibarsız, dayaq olmadan, himayəsiz və qorunmasız vəziyyətdə olmağı ifadə edir. Kimsəsiz sözündən fərqli olaraq, arxasızlıq daha çox insanın sosial qüvvə və dəstəyin olmamasını bildirir. Bu söz həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda istifadə olunur, tez-tez siyasi və sosial kontekstlərdə də rast gəlinir. Arxasızlıq hissi insanı həyatda çətinliklərlə üzləşməyə məhkum edir.
Cahan xanım mahalda arxalı adam idi.
Zəif
Zəif sözü arxalı sözünün antonimi kimi istifadə edilə bilər, lakin daha çox fiziki və ya mənəvi gücsüzlük mənasını verir. Arxalı insan güclü və etibarlı olduğu halda, zəif insan zədələnmiş, kövrək və dayaqsızdır. Zəiflik konsepsiyası həm fiziki, həm də mənəvi aləmləri əhatə edir. Ədəbiyyatda zəiflik tez-tez qəhrəmanın xarakterinin təsvirində, məğlubiyyət və uğursuzluq hisslərinin ifadəsində istifadə olunur.