Arsız - utana bilməyən, utanmaz, cəsarətli, qalın, ədəbsiz və hörmətsiz olan şəxsə deyilir. Bu söz, əsasən, mənfi kontekstdə işlənir və şəxsin etik normaları pozduğunu bildirir.
Antonimlər:
Arsız - Həyalı: "Arsız" sözünün əsas antonimi "həyalı"dır. Həyalı şəxs utancaq, çəkincək, ədəbli və nəzakətlidir. O, ətrafındakıların fikirlərinə hörmətlə yanaşır və öz hərəkətlərinə nəzarət edir. "Arsız" sözü mənfi bir keyfiyyəti ifadə edərkən, "həyalı" müsbət bir xüsusiyyəti ifadə edir. Bu antonim cütü əsasən əxlaqi və davranış xüsusiyyətlərini müqayisə etmək üçün işlədilir. Məsələn, "arsız uşaq" ifadəsi ədəbsiz və qayda-qanuna əməl etməyən uşağı, "həyalı qız" ifadəsi isə ədəbli və nəzakətli qızı təsvir edir.
Arsız - Utancaq: "Utancaq" sözü də "arsız" sözünün antonimi kimi çıxış edə bilər. Utancaq şəxs yeni insanlar arasında və ya ictimai yerlərdə özünü rahat hiss etmir, tez-tez utanır və çəkinir. "Arsız" və "utancaq" sözləri fərqli psixoloji xüsusiyyətləri ifadə edir. "Arsız" şəxs heç bir çəkinmədən hərəkət edir, "utancaq" şəxs isə özünü sərbəst hiss etmir.
Arsız - Ədəbli: "Ədəbli" olmaq "arsız" olmağın əksidir. Ədəbli insan davranış qaydalarına riayət edir, hörmətli və nəzakətlidir. Bu antonim cütü əxlaqi davranışları müqayisə etmək üçün istifadə olunur. Məsələn, "arsız davranış" ifadəsi ədəbsizlik və hörmətsizlik əlamətləri ilə xarakterizə olunan davranışı ifadə edərkən, "ədəbli davranış" isə hörmət və nəzakətlə xarakterizə olunan davranışı ifadə edir.
Arsıza bir sillə kar eləməz (Ata sözü)
Qızdan həyalı oğlana rast gəlmisən, şərbət olmamış nə olacaq (M.İbrahimov)