Bədsifət – üzü xoşagəlməz, qıcıqlandırıcı, qəzəbli ifadəli olan; qırışmış, əsəbi görünüşlü insan.
Antonimlər:
Gülərüz
Gülərüz – üzü gülən, xoşgörülü, mehriban görünüşlü olan. Bu söz əsasən insanın xarici görünüşünü və daxili vəziyyətini ifadə etmək üçün işlədilir. Həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş yayılmışdır. Gülərüz insan hər zaman ətrafındakıları özünə cəlb edir, müsbət enerji yayır. Onunla ünsiyyət xoş və rahatdır. Əks halda isə bədsifət insanlardan uzaq durmaq istənilir.
Misal: Gülərüz qız mehribanlıqla qonağı qarşıladı.
Xoşüzlü
Xoşüzlü – xoş və mehriban ifadəli üzə malik olan; üzündən xoş əhval-ruhiyyə görünən. “Gülərüz” sözü ilə sinonim kimi istifadə oluna bilsə də, “xoşüzlü” daha çox daxili keyfiyyətlərin üzə əks olunmasını ifadə edir. Ədəbiyyatda obrazların xarakterini təsvir etmək üçün işlədilir.
Misal: Xoşüzlü müəllim şagirdlərinə həmişə dəstək olurdu.
Şənüzlü
Şənüzlü – şən və sevincli ifadəli üzə malik olan. Bu antonim daha çox müsbət və canlı hissləri əks etdirir. "Gülərüz" və "xoşüzlü"dən fərqli olaraq, şənüzlü daha çox sevinc və əyləncə ilə bağlıdır. Əsasən, məişətdə və uşaqlara aid edilən əsərlərdə işlədilir.
Misal: Şənüzlü uşaqlar bağçada əylənirdi.
Bədsifət adamdır, qaşqabağından zəhər yağır. Həmişə gülərüz gördüyüm Səlim indi bomboz bozarmışdı.