Çağ sözü əsasən iki əsas mənada işlənir: 1) Zaman dövrü, tarixi mərhələ; 2) Xəstəlik, bədbəxtlik halı.
Antonimlər:
Sağlamlıq
Çağın ikinci mənası olan "xəstəlik" üçün "sağlamlıq" antonim kimi çıxış edir. "Sağlamlıq" sözü fiziki və ruhi cəhətdən yaxşı vəziyyəti, xəstəlikdən azadlığı bildirir. Həm məişətdə, həm də tibbdə geniş istifadə olunur. Əks mənada "çağ" xəstəlik, bədbəxtlik vəziyyətini, "sağlamlıq" isə əksinə, sağlam vəziyyəti ifadə edir.
Xeyir, bərəkət
Çağın ikinci mənası kontekstindən asılı olaraq "xeyir" və "bərəkət" kimi antonimlərlə də əvəz oluna bilər. "Xeyir" və "bərəkət" əsasən müsbət mənada işlənir və "çağ" (xəstəlik) mənasının əksini ifadə edir. Məsələn, "çağlı" bir insanı "xeyirli" və ya "bərəkətli" bir insanla müqayisə etmək olar. Bu antonimlər daha çox məcazi mənada istifadə olunur.
Xoşbəxtlik
Çağın ikinci mənası ilə əlaqədar olaraq "xoşbəxtlik" antonim kimi göstərilə bilər. "Xoşbəxtlik" əsasən müsbət emosiyalar, rifah və həyatdan razılıqla əlaqələndirilir. "Çağ" (xəstəlik, bədbəxtlik) isə əksinə, mənfi emosiyalar, çətinliklər və kədər ifadə edir. Ədəbiyyatda bu antonim cütü tez-tez kontrast yaratmaq üçün istifadə olunur.
Şəfa, sağalma
"Çağ" (xəstəlik) üçün "şəfa" və "sağalma" antonimlər kimi çıxış edir. "Şəfa" və "sağalma" xəstəliyin aradan qalxmasını, sağlamlığa qayıdışı bildirir. Bu sözlər daha çox tibbi kontekstdə işlənir, lakin məcazi mənada da istifadə oluna bilər.
Anam xəstədir, müsyö, vəziyyəti çox ağırdır (S.Qədirzadə).
Zaman isə Rüstəmin çağ vaxtı idi (M.İbrahimov).