Çıxış - bir yerdən kənara, xaricə getmə, ayrılma, hərəkət etmə; nəticə, yekun, söylənən söz, fikrin ifadə olunması; məhsul, istehsal; elektron qurğuda siqnalın çıxış nöqtəsi.
Antonimlər:
Giriş: "Çıxış" sözünün əsas antonimi "giriş"dir. "Giriş" bir yerə daxil olma, daxilə yönələn hərəkət, əlaqə qurma deməkdir. Bu antonim cütü əks istiqamətli hərəkəti, əks əməli ifadə edir. Məsələn, bir binanın çıxış və giriş qapıları fərqli yerlərdə yerləşir. Bu antonimlər məişət dilində, eləcə də texniki terminologiyada (məsələn, kompüter proqramlarında giriş-çıxış əməliyyatları) geniş istifadə olunur.
Daxilolma: "Daxilolma" sözü də "çıxış"a antonim kimi çıxış edə bilər, lakin daha çox məcazi mənada. "Çıxış" bir məkandan ayrılma, "daxilolma" isə həmin məkana daxil olma deməkdir. "Çıxış" fiziki çıxışı ifadə edərkən, "daxilolma" həm fiziki, həm də məcazi (məsələn, bir qrupa daxil olma) mənalarda işlədilə bilər. Ədəbiyyatda bu antonimlərin daha çox istifadəsi müşahidə olunur.
Səhnəyə çıxış etməzdən əvvəl ürəyi qapını döyürdü. Ancaq səhnəyə qədəm qoyduqdan sonra, tamaşaçıların qarşısına çıxdıqdan sonra, sanki başqa bir insan oldu. Onun ruhuna isə sükunət daxil oldu.
Başlanğıc (bəzi kontekstlərdə): "Çıxış" nəticə, yekun mənasında işlənirsə, onun antonimi "başlanğıc" ola bilər. Məsələn, bir layihənin "çıxışı" onun yekun nəticəsi, "başlanğıcı" isə layihənin başlanğıc mərhələsidir. Bu antonimlər əsasən elmi, texniki və ictimai-siyasi kontekstlərdə istifadə olunur.