Dib - dərinlikdə olan yer, hər hansı bir şeyin ən aşağı hissəsi.
Antonimlər:
Üz
Dib - Üz antonim cütü əsasən fiziki məkanın iki əks nöqtəsini ifadə edir. "Dib" ən aşağı nöqtəni, "üz" isə ən yuxarı, səthi hissəni bildirir. Bu antonimlər, su hövzələri, qablar, çuxurlar və s. ilə əlaqəli kontekstlərdə tez-tez istifadə olunur. Məsələn, "gölün dibi" və "gölün üzü" ifadələri bir-birinin tam əksinədir. Həmçinin, "üz" bəzən simvolik mənada, "səth", "görünüş" mənasında da işlənir, bu zaman "dib"lə olan əlaqə daha mənəvi və gizli mənaları ifadə edir.
Sanki qalxmaq istəyir göyə dənizin dibi.
Dənizin üzü sakit, dalğasızdır.
Baş
Dib - Baş antonim cütü daha çox mecazi mənada istifadə olunur. "Baş" bir şeyin ən yüksək, ən əhəmiyyətli, həmçinin bir sıra hadisələrin başlanğıc nöqtəsini bildirir. "Dib" isə ən aşağı, ən önemsiz və ya son nöqtəni ifadə edir. Bu antonimlər əsasən məcazi mənada, hadisələrin inkişafı və ya bir sıra obyektlərin təsvirində işlədilir. "İşin dibi" və "işin başı" ifadələri buna misal ola bilər. Ədəbiyyatda da bu antonimlər əsərin ümumi mövzusunu, məzmununu ifadə etmək üçün istifadə olunur.
Başları, dibi qar, boran;
Papaq geymiş dumandan (A.Şaiq).