Əclaflıq – alçaqlıq, ləyaqətsizlik, namərdlik, rüsvayçılıq kimi mənfi keyfiyyətləri özündə əks etdirən bir anlayışdır. Əclaflıq insanın davranışlarında, sözlərində və hərəkətlərində özünü göstərir. Bu, həm də əxlaqi prinsiplərin, etik normaların pozulması ilə əlaqədardır. Əclaflığın əksini ədəbiyyatda, gündəlik həyatda və digər sahələrdə ləyaqətlilik, namuslulq, şərəflilik anlayışları təşkil edir.
Antonimlər:
Ləyaqətlilik
Ləyaqətlilik əclaflığın tam əksidir. Bu, insanın özünə hörmətini, özünə inamını, əxlaqi və mənəvi dəyərlərə sadiqliyini ifadə edir. Ləyaqətli insan hər zaman doğruluğu, ədaləti və şərəfi üstün tutur. Ləyaqətlilik həm şəxsi həyatda, həm də ictimai həyatda vacib bir keyfiyyətdir. Ləyaqətlilik bir çox ədəbi əsərlərdə müsbət qəhrəmanların əsas xüsusiyyəti kimi təqdim olunur.
Mən onun ləyaqətliliyinə lap əvvəldən bələdəm.
Namyuslulq
Namuslulq, əxlaqi saflıq, paklıq, vicdanlılıq mənasını verir. Namuslu insan hər zaman doğruluğu seçir, yalan danışmır, başqasının hüquqlarını pozmur. Namuslulq, əclaflığın tam əksidir və cəmiyyətdə yüksək qiymətləndirilir. Ədəbiyyatda namuslu insan obrazları ideal kimi təqdim olunur. Gündəlik həyatda da namuslulq əsas dəyərlərdən biridir.
Şərəflilik
Şərəflilik, namuslulq kimi, əclaflığın əksinə olan bir keyfiyyətdir. Şərəfli insan öz sözünün üstündə durur, vədlərinə əməl edir, hərəkətlərində dürüstlük göstərir. Şərəfli olmaq cəmiyyətdə hörmət qazanmağın əsas şərtlərindən biridir. Şərəfli insan, hər zaman ədaləti müdafiə edir və əxlaqi prinsiplərə sadiq qalır. Ədəbiyyatda şərəfli qəhrəmanlar, əxlaqi nümunə kimi göstərilir.
Dürüstlük
Dürüstlük, həqiqəti danışmaq, yalan danışmamaq, vicdanlı olmaq mənasını verir. Dürüstlük, həm fərdi, həm də ictimai həyat üçün çox əhəmiyyətli bir keyfiyyətdir. Dürüst insan əclaflıqdan uzaq durur və həmişə doğruluğu üstün tutur. Dürüstlük, ədəbiyyatda, gündəlik həyatda və elmdə yüksək dəyərləndirilir.